Sąsiednie kolory recenzja

,,Sąsiednie kolory" są książką, którą podejrzewałam o to, że mnie zachwyci. Po raz kolejny już Jakub Małecki operując pięknym, ale przy tym dość prostym i przystępnym językiem, przybliża nam każdą z przedstawionych w powieści dusz. Ta książka niesie ze sobą ogrom smutku, żalu i dotyk nieszczęśliwej miłości. To wszystko sprawia, że historia zostawia lekkie smugi na sercu, a mimo to nie wchłonęła mnie w ten świat i opowieść tak bardzo, jak poprzednie książki autora.

O twórczości autora zamieniłam ostatnio kilka słów z siostrą, ponieważ obie czytałyśmy jego książki. Po tej rozmowie uświadomiłam sobie, że w stylu autora pojawiają się już pewne charakterystyczne i mam wrażenie, że odrobinę powtarzalne postaci, czy sytuacje. Zawsze w historii swoje piętno odciśnie ktoś, kto przeżył wojnę. Mroczny klimat przebija przez ogrom smutku, który niosą ze sobą te książki. Za każdym razem czytanie powieści Jakuba Małeckiego jest emocjonalnym doświadczeniem. Nie mówię tutaj, że te element są złe, natomiast dla mnie, jako osoby, która po literaturę piękną sięga od czasu do czasu, ,,Sąsiednie kolory" nie były niczym zaskakującym.

Nie można odmówić tej książce polotu. Wtrącane nawiązania historyczne tworzą spójną całość z poznawanymi przez nas bohaterami. Podrzucane szczegóły dotyczące zajmowania się pszczołami, czy robienia wyrobów z drewna, mnie, jako osobę mającą swego czasu dużą styczność z właśnie tego typu zajęciami, niezwykle zafascynowały. Jakub Małecki potrafi opisać nawet tak proste czynności w tak piękny sposób, poddając czytelnika tym samym odczuciom, które im towarzyszą. Nawet najmniejsze rzeczy potrafią cieszyć i stawać się dla wielu ludzi sensem życia.

Trudne sytuacje życiowe i pozornie błahe sprawy rządzą życiem naszych bohaterów. Zwykłe rodziny, mierzące się z problemami codziennego świata, nie tylko w latach 30, ale również dzisiaj. Najbardziej chwytającą historią za serce, była dla mnie opowieść o Mikołaju. To świadectwo o tym, jak bardzo traumatyczne wydarzenie, w którym ze strachu odwróciłeś się plecami, wpływa na dalsze losy.