Recenzja książki Lalani z dalekich mórz

"Lalani z dalekich mórz" Erin Entrada Kelly od wydawnictwa Literackie to cudowna historia nie tylko dla dzieci.

Nasza główna bohaterka to Lalani, 12letnia dziewczynka, mieszkająca we wiosce na wyspie Sanlagita. Mieszkańcom z wyspy od dłuższego czasu daje się we znaki susza. Brak deszczu powoduje, że woda zostaje wydzielana, a rośliny usychają. Wszyscy z wioski modlą się do góry Kahna, u stóp której leży wioska. Na górę nie wolno wchodzić, pomimo iż roślinie tam bujna roślinność, ponieważ można ją rozgnieść i tym samym sprowadzić nieszczęście na mieszkańców. Po drugiej stronie Morza Przesłoniętego znajduje się, według legendy, druga wyspa a na niej góra - Isa, która daje szczęście. Co jakiś czas wysyłani są na morze żeglarze, którzy próbują do niej dotrzeć, jednak jak na razie, nikomu nie udało się wrócić żywemu.

Książkę czytałam z moją Julką i mnie od pierwszego momentu oczarowała, a Julkę porwała dopiero gdzieś po 80stronach. Problemem były trochę "dziwne imiona" oraz nazwy zwierzątek i brak znajomości folkloru filipińskiego, z którego czerpała autorka. Świat, który wykreowała mimo to jest cudowny i nie czuć w nim sztuczności. Odczuwamy ogrom emocji: od niepokoju, strachu i smutku po przez nadzieję do radości. Bohaterowie świetnie przedstawieni, barwni i pełni charakteru. Nie są doskonali. Dzięki wadom i zaletą wydają się prawdziwi. Akcja dość równo mknie do przodu, choć są chwile kiedy zapiera nam dech w piersi. Fabuła ciekawa i wciągająca. Chwilami opowieść kojarzyła mi się z animacją "Vaiana - skarb oceanu". Tam również główna bohaterka naprzeciw wszystkim próbuje zmienić los mieszkańców. Książkę czyta się szybko i z zaciekawieniem. Bardzo podoba mi się wplecenie pomiędzy rozdziały krótkich legend, idealnie wpasowanych do pozostałego tekstu. Ponadto autorka porusza tu trudne tematy jak przemoc i rola kobiety w społeczeństwie. Pokazuje jak ciężkie życie mają kobiety w miejscu, w którym decydujący głos ma zawsze mężczyzna. Jest to cudowna książka pełna nadziei i subtelnego czau. Polecam!

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Literackiemu.