Siostry z lasu recenzja

Interesuje was temat recyklingu, dbanie o planetę, bycie Eko?

Ja staram się być jak najbardziej świadomym konsumentem i wiadomo, czasami się nie da. Czasami nie wiem jak, ale tam, gdzie się da, to staram się jak najbardziej np. foliowe reklamówki zamienione na wielorazowego użytku, mniej plastiku więcej szkła.

Współpraca recenzencka z wydawnictwem skarpa warszawska.

A pytam o to nie bez przyczyny, ponieważ dzisiaj przychodzę do was z książką, która bardzo mocno pokazuje klimat lasu, takiej pierwotnej przyrody.

Ten temat dbania o planetę jest bardzo ważny, bo już takich lasów nie spotkamy, jak tutaj są opisane.

Trafiamy do Mazurskich lasów, do chaty, w której żyją trojaczki Traszka, Bachira i Tove. Magiczne trojaczki, magi się uczące. Każda inne, a jednak bardzo podobne. Nad nimi sprawuje pieczę Babka, żyją skromnie. Jednak ich życie mocno się zmienia w momencie, w którym jedna z sióstr poznaje mężczyznę. Wtedy też na ich drodze stają zbójnicka szajka i wszystko w to co wierzyły, obraca się wniwecz. Muszą zacząć samodzielne życie, jednak ono nie jest łatwe, siostrom przytrafiają się okropne rzeczy.

Ja byłam ogromnie zaangażowana w tę książkę. Emocjonalnie i fabularnie trafiła ona we mnie. Mamy to ogromną krzywdę, bardzo dużo tajemnic, bólu i śmierci. Według mnie jest to książka totalnie dla starszego czytelnika i nie ze względu nawet na opisane sceny erotyczny. Tylko na opisane sceny, chociażby z ciążą czy z makabrycznymi rzeczami, które tam się dzieją.

Szczerze zgadzam się totalnie z opisem na okładce, że jest to książka pachnąca ziołami i magią.

Magia słowiańska, wierzenia. Jestem ogromną fanką mitologii słowiańskiej. Odnalazłam się w tej historii, czułam tę magię i obrzędy. Jednak nie tylko to, bardzo mocno czułam grozę sytuacji, niesmak, a także sprzeczne emocje podczas słuchania o wiedźmach czy mądrych babach.

Jest to mocna, ale i zarazem piękna książka.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .