Jeszcze jeden dzień recenzja

"Jeszcze jeden dzień" to zupełnie inna powieść Kristin Harmel aniżeli te, które już czytałam. Nie znaczy to jednak, że gorsza. Jest inna. Zaskakująca i być może inspirowana filmem "Dzień Świstaka", jeśli chodzi o powtarzanie się tego samego dnia. Miejsce akcji powieści jest jednak odmienne - to szpital, dziecięcy oddział onkologiczny. Zdawać by się mogło, że w książce powinien dominować nastrój przygnębienia, smutku i uczucie beznadziejności wobec cierpienia. Jest jednak zupełnie inaczej, jakoś tak radośnie i słonecznie. W moich recenzjach innych powieści Kristin Harmel pisałam, że można dostrzec pomiędzy słowami pewien optymizm oraz nadzieję, która jest silna pomimo nieuchronnego i okrutnego losu. Nie inaczej jest w "Jeszcze jeden dzień". Pomimo że dużo tutaj cierpienia i śmierci, to cała powieść została napisana w bardzo optymistycznym tonie. Autorka nie dokonała jednak profanacji, nie spłyciła ani nie zlekceważyła tematu, ale napisała powieść, która zwraca uwagę na istotne sprawy: miłość, przebaczenie, spełnianie marzeń, zrozumienie dla drugiego człowieka, wdzięczność, dobroć w stosunku do drugiej osoby. Warto pozałatwiać swoje sprawy zawczasu, nie czekać na ostatni moment, bo nie zawsze wystarczy nam życia. Chodzi tu zwłaszcza o wybaczanie, wyjaśnienie nieporozumień, które mogą się okazać błahostkami, spełnianie marzeń - nieodkładanie ich na potem, drobne gesty, które nic nie kosztują. Kristin Harmel dla przedstawienia historii użyła wątku magicznego, ale to nie znaczy, że powieść jest nierealistyczna, a wielu z nas chciałoby trafić w życiu na takie "magiczne drzewo". Powieść stawia sporo pytań natury egzystencjalnej, na które czytelnik musi sobie odpowiedzieć, ale daje też nadzieję. Wydaje mi się, że powieściach Harmel właśnie nadzieja jest bardzo ważna i choć "Jeszcze jeden dzień" nie ma typowego szczęśliwego zakończenia, to nie jest żal rozstawać się z bohaterami.

Być może niektórym powieść wyda się zbyt krótka, infantylna, łatwowierna, ale wczytując się w nią naprawdę wiele można się z niej nauczyć. Mariaż cierpienia, choroby, odchodzenia i optymizmu w powieści Kristin Harmel okazał się trafiony. Może "Jeszcze jeden dzień" nie trafi w gusta innych czytelników, mnie pozytywnie zaskoczył i trochę zauroczył.