Recenzja książki Kształt serca

Po czym poznać, że książka jest naprawdę dobra? Skoro nie będąc fanem gatunku śledzę tę opowieść z zainteresowaniem, pochłaniam każdy rozdział, a pod koniec mam tak wielkiego kaca, że poszukuję informacji o kolejnych powieściach tej autorki z zamiarem ich posiadania oczywiście.
Dolores Redondo - coś Ty najlepszego zrobiła ! Miałam nie kupować żadnych książek w nowym roku i już na samym początku muszę złamać moje noworoczne postanowienie.

Autorka zabiera nas na wybrzeże Nowego Orleanu nawiedzonego przez huragan Katrina. Jesteśmy świadkami nie tylko obezwładniającej potęgi żywiołu, ale podążamy tropem seryjnego mordercy, który zabija dotknięte kataklizmem rodziny pozostawiając po sobie liturgiczną scenerię. Do tej trudnej roli zostaje oddelegowana niezwykle inteligentna hiszpańska policjantka Amaia Salazar, która wraz z agentem Duplee stworzą idealny duet. Każdy z dójki bohaterów ma podwójnie utrudnione zadanie, gdyż będzie musiał się zmierzyć nie tylko z szalejącym żywiołem, ale z własną przeszłością pełną tajemnic.

Akcja powieści toczy się dwutorowo. Mamy toczące się śledztwo oraz rozdziały, w których wracamy do czasów przeszłych i poznajemy mistyczną stronę hiszpańskiego miasteczka Elizondo skąd pochodzi Salazar. Wszystkie te elementy nawzajem się uzupełniają, tworzą spójną całość.
Tajemniczy klimat tworzy tutaj folklor - wierzenia Basków, czy Indian zamieszkujących mokradła Missisipi to coś niezwykle odkrywczego, czego nie spotkałam dotychczas w innych książkach. Przywołanie dawnych rytuałów i obrzędów to niezwykle interesujący zabieg, dzięki któremu powieść nabiera nowego wymiaru. Dolores Redondo potrafi zadziałać na wyobraźnię przywołując to, co magiczne, nieodkryte.
Sam wątek śledztwa okraszony mnóstwem szczegółów był dla mnie niezbyt interesujący, jednak w połączeniu z niebanalna intrygą, tajemnicami z przeszłości i magicznym folklorem zainteresuje niejednego miłośnika literatury gatunkowej.

Czy czytacie thrillery, czy też nie koniecznie musicie sięgnąć po Kształt serca.

"Nie ma bowiem samotniejszego miejsca na świecie niż północna strona ludzkiego serca".