Maski pośmiertne recenzja

Po „Maski pośmiertne” Anny Rozenberg sięgnęłam, ponieważ zaintrygował mnie sam tytuł i poniekąd krótki opis. Na początku miałam pewne wyobrażenie, o czym będzie fabuła, ale dostałam coś zupełnie innego, ale to nie znaczy, że jestem rozczarowana. Lektura rozpoczyna się, jak to w kryminałach bywa od znalezionych zwłok, a później od poszukiwania mordercy. Jednak tutaj jest opisany bardziej ten poszukujący, czyli policjant. Bardzo ciekawa postać, którą warto poznać. Jego losy, praca, rodzina, choroba to splot ciekawostek, które tworzą świetną całość. Każdy z nas ma jakieś swoje małe lub większe historyjki, które potrafi w odpowiednim momencie wyciągnąć z rękawa, a policjant Dawid ma ich bez liku. Zastanawiałam się, dlaczego akurat autorka umieściła akcję swojej książki w Anglii i doszłam do wniosku, że tam jest tyle narodowości, można usłyszeć wiele języków, że nikt niczemu się nie dziwi gdy czarnoskóry Jamajczyk mówi po polsku. Wiemy, że w Anglii obecnie jest wielu polaków, ale po drugiej wojnie światowej też ich wielu pozostało i dlatego akcja ma miejsce tu i teraz, ale zazębia się o czasy powojenne. Polonusi Ci starzy trzymają się razem, natomiast młodzi już nie koniecznie i gdy policja chce się czegoś, dowiedzieć od młodych na temat dawniejszych czasów to niczego się nie dowie. „Maski pośmiertne” to bardzo wciągająca lektura, można nawet się z niej czegoś ciekawego dowiedzieć na temat różnych chorób, życia różnych warstw społecznych ich zachowań. Sama czytałam tę książkę z zaciekawieniem, co będzie dalej, kto zabił i z jakiego powodu. Wydawało mi się, że tego typu książki dają się rozszyfrować już mniej więcej w połowie książki, a tu niespodzianka, czyta się i czyta i nic nie wiadomo prawie do końca, sama zostałam z wielkim niedosytem tytułu do treści. Wiedziałam, że na teraźniejszość ma wpływ to, co się wydarzyło dawniej, ale te maski? Nadal nie wiem dlaczego? Czasami jest tak, że ludzie, bojąc się tego, że coś wyjdzie na jaw, zdolni są do najgorszych rzeczy, posuwają się nawet do morderstwa tak jak w tym przypadku i myślą, że uciszą wszystko i wszystkich, jednak w tym przypadku tak się nie stało. Bardzo lubię czytać kryminały, a gdy wplątane są w nie fakty z historii, które mogły i wydarzyły się naprawdę, to są dla mnie 10/10. Jednak po lekturze tej książki mam niedosyt i moja ocena to 9/10, brak dla mnie zakończenia i mam nadzieję, że pani Anna napisze dalszy ciąg, chętnie bym przeczytała. Pewna osoba napisała, że „Maski pośmiertne” to powieść mroczna i gęsta jak angielskie niebo, a Dawid Redfern to bohater, którego zapamiętamy na długo i lepszego kryminalnego debiutu 2021 roku nie przeczytamy. Kończy się marzec i faktycznie w pełni mogę się zgodzić z tym co napisano. Ciekawie zaprojektowana okładka znad starego miasteczka z wieżą kościoła unosząca się gęsta mgła. Czekam na więcej książek tej autorki.
Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.