Ślepy tunel recenzja

To nie pierwsza książka autorstwa Tove Alsterdal na naszym rynku wydawniczym. Ta szwedzka pisarka zadebiutowała w 2009 roku lecz nie dane było wcześniej nam się poznać, choć już od dawna mam na to ochotę.

Lato. Maleńka miejscowość ukryta wśród gór i malowniczych ścieżek a w niej stara winnica. Z jej okien rozciąga się widok na połacie kwietnych łąk i zielonych lasów, nieopodal szemrze rzeka a w oddali majaczą majestatyczne góry. Rano budzi ich zapach trawy i ziół, mieszając się z aromatem świeżo zaparzonej kawy. Sielanka. Nic nie zapowiada nadciągającej katastrofy.

Sonja i Daniel szwedzkie małżeństwo, zostawia swój rodzinny kraj i zamieszkuje w czeskich Sudetach.
Daniel z ogromnym zapałem zajmuje się remontem starej winnicy, ona w przerwach między porządkami, poznaje miejscowych ludzi. Dostajemy subtelne sygnały, że ze zdrowiem Daniela nie wszystko jest w porządku, a tajemnicza przypadłość nie nadaje się dla ludzkich uszu.
Nowe miejsce, nowy początek.

Okazuje się, że pod posiadłością znajduje się sieć tuneli, które ciągną się pod miastem.
W jednym z nich Sonja znajduje zwłoki małego chłopca, pochodzące z czasów wojny. To nie jest początek o jakim marzyli bohaterowie.

Wydarzenia śledzimy z perspektywy tytułowej bohaterki. Język użyty w narracji jest niezwykle płynny i obcowanie z nim to sama przyjemność. Po dość obszernym wprowadzeniu następują zdarzenia zaskakujące i dość tajemnicze, które przybierają zupełnie nieoczekiwany obrót. Atmosfera zaczyna gęstnieć.

"Samobójcy bardzo rzadko piszą list pożegnalny. Takie rzeczy zdarzają się tylko w filmach. W rzeczywistości zostawiają po sobie ciszę i pytania".

Całość zaliczyłabym do thrillera mocno obyczajowego, nie ma tu wielkiego napięcia, tylko lekki niepokój i zaciekawienie. Doskonale wyczuwalny skandynawski styl, który osobiście bardzo lubię. Tragiczne wydarzenia nie powodują jakiegoś większego przełomu i przyspieszenia, dalej jest opieszale z wyczuwalną nutą podskórnego niepokoju. Dostajemy też niespodziewany motyw i trochę inne spojrzenie na wojnę i czas po niej, a mianowicie perspektywę etnicznych Niemców, zmuszonych opuścić swe domy i wyjechać do kraju, który znali jedynie z nazwy. I właśnie pierwsze skrzypce odkrywa tu niezwykła historia mająca swe korzenie w dalekiej przeszłości i emocje, które wywołuje.

Zagadkowa śmierć, postacie utkane z sekretów i kłamstw, miasteczko o niechlubnej historii i przeszłość, która powraca echem.