Z ciemnością jej do twarzy recenzja

„Z ciemnością jej do twarzy” opowiada historię Ari, nie do końca zwyczajnej nastolatki, która chcąc poznać swoje pochodzenie, zapuszcza się do Nowego Orleanu, który od dawna nie jest takim samym miastem, jaki obecnie znamy. To odrębny świat, miejsce, gdzie każde niezwykłe stworzenie może czuć się bezpiecznie.

Przyznam, że do książki Kelly Keaton podchodziłam bardzo sceptycznie. Po przeczytaniu opisu niejako automatycznie nastawiłam się na kolejną kiepską opowieść o miłości pomiędzy zwykłą nastolatką a wampirem czy innym nieludzkim stworzeniem, jakich ostatnio wiele. Z bonusem w formie wachlarzu postaci zaczerpniętych z mitologii greckiej.

Pierwsze kilka rozdziałów zdawało się potwierdzać moje obawy. Język zbyt prosty jak na mój gust, z sporadycznym użyciem słownictwa niecenzuralnego, co nigdy mi się nie podobało w książkach młodzieżowych. Główna bohaterka bardzo szybko poznaje przystojnego pół-wampira, na widok którego uginają jej się kolana. A wraz z rozwojem fabuły pojawiają się coraz to nowe niezwykłe stworzenia: wampiry, czarodzieje, zmiennokształtni, bogowie, pół-bogowie i inne najrozmaitsze potwory. Spowodowało to u mnie uczucie zdecydowanego nadmiaru, przy braku jakiegoś powiewu świeżości. Przecież to wszystko już gdzieś było. No, może poza tym, że Atena, która przecież jest boginią nie tylko wojny, ale i mądrości w książce sprawia wrażenie rozbestwionej nastolatki…

A jednak historia Ari ma w sobie to coś, co powoduje, że mimo wad książka nie daje się zamknąć w połowie by odłożyć ją niedokończoną na półkę. Autorce udało się dość zgrabnie nadać powieści specyficzny i wciągający klimat. Zwłaszcza Nowy Orlean jest przedstawiony wręcz fantastycznie. Fabuła jest dobrze skonstruowana, mocno wciąga czytelnika w wir wydarzeń, których uczestnikiem jest Ari i jej przyjaciele. A sama prędkość akcji jest bardzo szybka, co powoduje, że książkę czyta się błyskawicznie.

„Z ciemnością jej do twarzy” z pewnością nie do końca przypadła mi do gustu, jednakże zaciekawiła i wciągnęła na tyle mocno, że chcę wiedzieć co stanie się dalej. I choćby dlatego sięgnę po kolejny tom.