Kiedy Atena odwraca wzrok recenzja

Moje wielkie greckie rozczarowanie

Autor: @Aleksy_K ·3 minuty
2011-09-21
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Deszczowe popołudnia miał mi umilić tzw. lekki kryminał. Miał stanowić źródło lekkiej, choć niegłupiej rozrywki. Źródłem rozrywki był, i owszem, dawno nie było mi dane tak uśmiać się przy powieści. A właściwie: obśmiać powieść. Nie będę się tu rozwodzić na temat tego, że nawet ksiażki głupie i gnioty są nam potrzebne, aby nie zwariować. Przestało być śmiesznie, gdy moim oczom ukazały się recenzje owego kryminaliku. I co się okazało? Okazało się mianowicie, że owe powieścidełko wychwalane jest pod niebiosa na literackich blogach wszelakich. Mało tego, pozytywne recenzje wystawiły nawet jedne z najpopularniejszych tytułów w kraju.

Mowa o powieści "Kiedy Atena odwraca wzrok", debiucie młodego naukowca Jakuba Szamałka. Jest to typowy kryminał niewysokich lotów, literacki jednogwiazdkowy hotel, z wszelkimi niedogodnościami, jakich możemy się spodziewać: sztywne dialogi, płytkie postaci - wszystkie do siebie podobne jak leci, topornie prowadzona akcja, prosta intryga. Bez polotu, bez żadnego tam drugiego dna, bez fantazji. Rzecz dzieje się w starożytnych Atenach podczas wojny Peloponezkiej. Na kartach powieści napotkamy postaci historyczne: Peryklesa, Aspazję, a nawet Sokratesa. Głównym bohaterem jest mężczyzna koło trzydziestki czy czterdziestki, który należy do, jakby to współcześnie ująć: tajnych służb ateńskiego przywódcy. Mówiąc najprościej, jest to typowy współczesny tajniak z filmów szpiegowskich. Autora poniosła chyba fantazja, bo z rozbrajającą szczerością przyznaje w posłowiu, że nie ma żadnych historycznych dowodów na istnienie takiego fachu w starożytności. Co z tego, pofantazjujmy, a nuż trafimy w sedno. Szpicel imieniem Leochares ma za zadanie przechwycić przesyłkę z wrogiej Sparty, co ma uratować Ateny przed wielkim niebezieczeństwem.

Podczas czytania nie opuszczało mnie wrażenie, że cała ta intryga jest bezczelnie wzorowana na historiach rozgrywajacych się współcześnie. Główny bohater jest niezrównoważonym emocjonalnie, chamowatym tłukiem, który w finale przechodzi jako taką przemianę, ale przez całą powieść rzuca "kurwami", wywarza drzwi kopniakiem, Sokratesa nazywa "pierdołą", a metody działania zapożyczył chyba od bohaterów amerykańskich filmów sensacyjnych. Dochodzi do tego język bohaterów, entuzjastycznie reklamowany wokoło jako walor ("Starożytna Grecja odbrązowiona! Dawne realia i współczesny język!"). Nie ma chyba ani jednej strony w książce, której nie okraszał by wulgaryzm. I o ile ich umiarkowana ilość buduje niekiedy - choć przyznajmy, rzadko - dramaturgię i oddaje emocjonalnosć postaci, w przypadku "Kiedy Atena..." nie ma o tym mowy. Nie ma mowy, ponieważ nie ma mowy o umiarze. Wulgaryzmy zastępują słowa. Nie trzeba chyba mówić, o czym to świadczy. Autor pisze we wstępie (bo kryminalik poprzedzony jest wstępem, półstronicowymi podziękowaniami, a zakończony posłowiem), że chciał uniknąć anachronizmów i przemądrzałego języka. Pewnie, stylizacja nikogo już nie rusza, ale czy ma to oznaczać kalkę współczesnych obyczajów językowych i utartych zwrotów, które w przeszłości nie mogły istnieć, choćby dlatego, że rozwinęły się na bazie późniejszych osiągnięć technicznych?

Dialogi są sztuczne. Bohaterowie odzywają się, bo muszą. Są papierowi. Mówią tak samo. Nie ma między nimi napięcia. Nawet wątki homoerotyczne, które mogłyby jeszcze stanowić pewny punk zaczepienia, zostają spłycone i wypadają naiwnie.

Gdyby to wszystko było chociaż obśmiane i zironizowane. Tutaj jednak mamy do czynienia z patosem i ckliwością. A przy tym, bez finezji, bez lekkości, bez jakiegokolwiek uroku. Bez tego powieść się nie liczy, nawet ta najdurniejsza.

Do narratora, który opowiada całą historię, w zasadzie nie można się przyczepić. Fakt, greckie realia opisuje ciekawie i wprawnie. Autor prowadzi zresztą bardzo interesujący blog o zabytkach antycznych, pisząc ładnym i fachowym językiem. Tym bardziej dziwi mnie, jak mogło powstać TO. Życzę debiutantowi sukcesów, jednak może nie na polu literatury pięknej, a fachowej.



Moja ocena:

Data przeczytania: 2011-09-14
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Kiedy Atena odwraca wzrok
3 wydania
Kiedy Atena odwraca wzrok
Jakub Szamałek
5.8/10
Cykl: Leochares, tom 1

· powieść kryminalna osadzona w antycznych Atenach · główny bohater musi zmierzyć się z groźną siatką szpiegowską i własnymi słabościami · Jakub Szamałek, absolwent archeologii na Oxfordzie, obecnie d...

Komentarze
Kiedy Atena odwraca wzrok
3 wydania
Kiedy Atena odwraca wzrok
Jakub Szamałek
5.8/10
Cykl: Leochares, tom 1
· powieść kryminalna osadzona w antycznych Atenach · główny bohater musi zmierzyć się z groźną siatką szpiegowską i własnymi słabościami · Jakub Szamałek, absolwent archeologii na Oxfordzie, obecnie d...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Wybrałam się do biblioteki z zamiarem wypożyczenia kryminału, na którego okładce nie będzie znajdowało się skandynawskie nazwisko. Po długich poszukiwaniach w oczy rzuciła mi się charakterystyczna, k...

AN
@Leanika

Pierwsza myśl gdy udało mi się otworzyć paczkę z tą książką to " To musi być coś zaskakującego" i nie powiem, żeby pierwsze wrażenie było złe, ale oczekiwałam czegoś trudniejszego do rozgryzienia ;]. ...

@karolina.g @karolina.g

Pozostałe recenzje @Aleksy_K

Odlot dzikich gęsi
Ech...

No i co począć z takimi książkami? Takimi powieściami? Temat ciężki, wydawnictwo nobliwe, okładka porządna i cała oprawa niczego sobie. Tylko dzięki tej oprawie książka z...

Recenzja książki Odlot dzikich gęsi
Elektryczne perły
Poznań: Warszawa - w tym przypadku 1:0 ("Bogini z labradoru" i "Elektryczne perły")

Serię książek o przygodach komisarza Drwęckiego, a przynajmniej trzy kryminały dostępne w wielopaku - "Magnetyzer", "Bogini z labradoru" i "Elektryczne perły" - postanawi...

Recenzja książki Elektryczne perły

Nowe recenzje

Dama w kapeluszu
„Dama w kapeluszu” Anna Stryjewska
@martyna748:

Dzisiaj mam dla Was recenzję książki, po którą postanowiłam sięgnąć z dwóch powodów. Pierwszy z nich jest taki, że uwie...

Recenzja książki Dama w kapeluszu
Ani słowa o rodzinie
Rodzina, ach rodzina...
@ewelina.czyta:

Dziś przyszła pora napisać kilka słów o książce, która mnie niezwykle urzekła, a zarazem pozwoliła docenić moją własną ...

Recenzja książki Ani słowa o rodzinie
Bumerang
"Droga do odnalezienia siebie bywa długa i… sam...
@Mirka:

@Obrazek „pierwszą zasadą jest mieć zasady” Na nasze dorosłe życie wpływa wiele czynników, ale najbardziej znacz...

Recenzja książki Bumerang
© 2007 - 2024 nakanapie.pl