Łabędź i szakal recenzja

Czy okrutny, mroczny, bez skrupułów morderca może się zakochać? Jeżeli trafi na równą sobie kobietę z sadystyczną naturą, to zapewne tak. I tak też stało się w przypadku bezwzględnego Fredrika Gustavsssona, jednego z ludzi Victora. 
 Kiedy na Jego drodze staje Seraphine, Fredrick doznaje uczuć o które nigdy siebie nie podejrzewał, kobieta równie okropna jak On, która gotowa jest do najgorszych czynów byle tylko wygrać...
 Ich małżeństwo przepełnione pożądaniem i rozlewem krwi trwa dwa lata, po czym Seraphine po próbie zabicia męża znika równie nagle jak się pojawiła.
 Po upływie sześciu lat, w ciągu których Fredrick poruszył niebo i ziemię, by ją odnaleźć nagle trafia na trop, który może pomóc mu dotrzeć do żony- tym tropem okazuje się niewinna Cassia, nieświadoma tego jaki plan drzemie w poznanym mężczyźnie. Dziewczyna cierpi na amnezję, dlatego mężczyzna zamyka ją w swojej piwnicy, otacza opieką i cierpliwie walczy o potrzebne mu informacje. Wie jednak, że aby je uzyskać nie cofnie się przed najgorszym złem..
 
 Trzecia część serii w Towarzystwie zabójców, okazała się inna, nie ma tutaj tak dużo osoby Sarai i Viktora, ale to wcale nie znaczy, że ta część jest gorsza, wręcz przeciwnie,wysoki poziom zostaje utrzymany, bohaterowie wyraziście nakreśleni. Czytając chcesz więcej i więcej, i zanim się obejrzysz poznajesz największą tajemnicę a wraz z tą chwilą robisz ze zdumienia jeszcze większe oczy. 
 
 Fantastyczna, autorka znowu mnie wyprowadziła w pole, ale właśnie za to ją uwielbiam. Nic nie daje większej przyjemności niż książka, która tak potrafi nas zaskoczyć. 
 serdecznie polecam.