Kobieta ze szkła recenzja



Historia ta dzieje się w 1686 roku, na ponurej Islandii. Rosa ma już ukochanego- Palla, ale nie stać go na uratowanie życia jej chorej matki, w przeciwieństwie do Jona- bogatego wodza dalekiej osady. Mimo, iż jego poprzednia żona, zmarła niedawno w niewyjaśnionych okolicznościach, Rosa zgadza się go poślubić. Okazuje się, że z małżonkami dom dzieli Petur- przyjaciel Jona- o którym ludzie mówią, że nie jest człowiekiem. Jest to wyjątkowo zagadkowa postać i do tej pory nie wiem czy był błyskotliwy i obdarzony nietypowym poczuciem humoru czy tylko wyrachowany?
Rosa musi stawić czoła niechęci nowych sąsiadów i dojmującej samotności. Niechęć sąsiadów do Rosy jest zastanawiająca, w końcu dziewczyna nikomu nie zrobiła nic złego, czemu wszyscy jej unikają? Czemu jej mąż zabrania jej szukać towarzystwa wśród mieszkańców własnej osady? W domu słychać dziwne odgłosy, a jej nie wolno wchodzić do wszystkich pomieszczeń. Ale czy ona naprawdę coś słyszy, czy już wariuje z samotności i życia w ciągłym napięciu? Mąż wzbudza w niej strach, oddziela ich od siebie tajemnica śmierci poprzedniczki Rosy. Mimo, że dziewczyna stara się go zadowolić i być przykładną żoną, mężczyzna nadal jest niedostępny. Kiedy na zewnątrz rozpoczyna się nawałnica sprawy w obejściu Jona się komplikują. Dochodzi do tragedii i życie mieszkańców zostaje narażone na niebezpieczeństwo.

Opisy w tej powieści są bardzo plastyczne i przekonujące, kiedy za oknem chaty Rosy było zimno, ja również dygotałam. Dziwna wrogość jej nowych sąsiadów mnie również bardzo niepokoiła...
Jest to przepiękna powieść okraszona mitologią i historią Islandii. Akcja jest osadzona w momencie kiedy do Islandii wkracza chrześcijaństwo. Niby ludzie wierzą w naukę płynącą z Biblii, a jednak głęboko w kieszeniach mają ukryte kamienie ze znakami runicznymi. Niby uczestniczą w niedzielnej mszy, ale pod nosem szepczą zaklęcia i rzucają klątwy, pomimo kary śmierci grożącej za używanie magii. Przypomina mroczną baśń, lecz wszystkie wątki mają logiczne, realne rozwinięcie. Rozwinięcie, które jest wzruszające, smutne i niespodziewane. To nietuzinkowa powieść o miłości, i poświęceniu, pełna mrocznych tajemnic. Czytałam ją pięć książek temu, ale do tej pory nie mogę przestać o niej myśleć ani definitywnie pożegnać się z jej bohaterami.