Recenzja książki Tragedia na przełęczy Diatłowa. Historia bez końca

Otorten. Szczyt w położony w Uralu Północnym, mierzący 1234 m n.p.m. Próbowałem znaleźć więcej informacji na temat szczytu, niestety tylko w jednym miejscu znalazłem, jaką ma wysokość. O ile, o Przełęczy Diatłowa znajdziemy wiele informacji, tak o szczycie, którego nie zdobyli, niewiele. Znalazłem też inną ciekawostkę. Nazwa Otorten w języku Mansów to - Nie idź tam... Mansowie to lud ugrofiński, który zamieszkuje zachodnią Syberię na terenach od Uralu a po rzekę Ob. Ural to też umowna granica między Europą a Azją. Na pewno pamiętacie do z lekcji geografii w szkole podstawowej. A sam łańcuch górski rozciąga się od Morza Karskiego w Zatoce Bajdarackiej do środkowego odcinka rzeki Ural przy granicy Rosji z Kazachstanem. Oczywiście te informacje znajdziecie w atlasach, w Internecie. Jak dojechać w okolice Przełęczy Diatłowa? To już będzie o wiele trudniejsze.

Wiemy już o miejscu, o którym jest niniejsza lektura. Wiemy również ze środków masowego przekazu, że wydarzyła się tam tragedia. Tragedia, która nie została do końca wyjaśniona. A był to rok 1959. Turyści ze Związku Radzieckiego, studenci i absolwenci Politechniki Uralskiej, zapragnęli zdobyć szczyt Otorten zimą. Ten niewysoki uralski szczyt, położony daleko od skupisk ludzkich, budził u nich chęć zapisania się w historii. Dlaczego więc po wielu dniach eskapady nie dotarli w docelowe miejsce? Dlaczego na przełęczy, którą później nazwano nazwiskiem kierownika wyprawy, zdarzyło się coś, co do tej pory nie zostało wyjaśnione, skrzętnie ukrywane przez tamtejsze władze?

Alice Lugen, autorka książki, prowadzi wiele śledztw dotyczących tego, co wydarzyło się w czasach mocarstwa, jakim był Związek Radziecki. Oczywiście pisze pod pseudonimem, a na swój debiut, czyli książkę pt. Tragedia na Przełęczy Diatłowa, poświęciła ponad siedem lat! W swej książce zebrała mnóstwo informacji, archiwalnych zdjęć z wyprawy, naszkicowała sylwetki tragicznie zmarłych radzieckich podróżników, także ich rodzin, które walczyły z władzami, by te rozwiązały zagadkę tego, co stało się zimą 1959 roku podczas wyprawy. Pokazała również, jak działali prokuratorzy, uczestnicy akcji ratunkowej, a przede wszystkim, nieudolność zarządzania tym wszystkim. Czy dowiemy się z lektury, co tam naprawdę się wydarzyło?

Niezwykle ciekawy reportaż, który wciąga od pierwszych stron. Warto przeczytać!