Kwiaty z cukru recenzja

(Nie)słodkie kwiaty, chociaż z cukru...

Autor: @maciejek7 ·2 minuty
2022-07-03
Skomentuj
24 Polubienia
"Jeśli wierzyć sondażom, których wyniki opublikowano w ostatnich latach, dwa miliony Francuzów marzy o wydaniu książki. Większość snuje jednak fantazje o powieści, której nigdy nie napiszą."
Na zastanawiająco prostej, ale jednocześnie przykuwającej uwagę czytelnika swoją innością okładce, pod tytułem: "Kwiaty z cukru", wydawca (a może sam autor) umieścił dopisek, że jest to "powieść nie całkiem kryminalna". Właśnie to jest od razu intrygujące, bo to znaczy, że jednak coś z kryminału powinno tu być. W tej książce znajdziemy różne elementy z kilku gatunków literackich, które autor sprawnie połączył w spójną całość. Jest to zupełnie innego typu literatura niż ta, z którą ostatnio miałam do czynienia. Mimo tego, że nie jest to komedia, to chwilami jest dość zabawna, czasem bardzo poważna, lecz zawiera pewien moment dreszczyku z wątkami kryminału. Po prostu bardzo dobrze i szybko się ją czyta, tym bardziej, że to tylko 200 stron.

"Na cokole również z cukru leżały trzy kwiaty o fantazyjnych kształtach, każdy mierzący trzydzieści centymetrów wysokości. Splecione płatki tworzyły finezyjne korony mieniące się tysiącami kryształków cukru jakby zostały zerwane mroźnym rankiem i zachowały na powierzchni drobinki szronu. Kwiaty rodem z baśni."
Violaine Lepage to znana paryska redaktorka, jest szefową w dużym wydawnictwie. Prowadzi dział prozy francuskiej. Przez ręce pracowników wydawnictwa codziennie przewija się mnóstwo złożonych powieści debiutanckich. Redaktorzy mają za zadanie znaleźć cos wyjątkowego, co można wydać bez zbyt wielu poprawek oraz co może przynieść sukces wydawniczy. Mimo bardzo wielu tekstów nie jest to proste zadanie.
Niespodziewanie wśród tysięcy tekstów, uwagę młodej recenzentki zwrócił tytuł "Kwiaty z cukru" oraz treść opowiadająca o morderstwach a właściwie to jakby egzekucji, zemście na kilku znanych mężczyznach. Co więcej, to opisane w książce zbrodnie faktycznie się wydarzyły..., a osoby Violaine zna te zamordowane osoby, nie może tylko sobie przypomnieć skąd.

"Mężczyźni ginęli dokładnie tak, jak zostało to opisane w książce. Nie wiem dlaczego, lecz nie ma to większego znaczenia.
Książka żyje własnym życiem.
Każda powieść jest aktem czarnej magii, paktem z diabłem."

Redakcją i samą książką zaczyna interesować się policja. Okazuje się jednak, że nie ma żadnego kontaktu z autorem, tylko adres mailowy. Umowa na wydanie książki została podpisana również listownie... . Jakby wydawnictwo miało zbyt mało problemów, to "Kwiaty z cukru" znalazły się wśród tytułów nominowanych do prestiżowej nagrody. Violaine wie, że jeżeli ta książka wygra, to wydawnictwo straci swoją pozycję, gdyż nawet nie znają tajemniczego autora wydanej książki i nie mają z nim żadnego kontaktu.

Można powiedzieć, że jest to książka o książce, o literaturze, o pisarzach (Marcel Proust) oraz o emocjach i o wielu innych sprawach.
Czekam na następne książki z serii "Collection NOUVELLE", chętnie i z przyjemnością je przeczytam.

Wydawnictwu NOWELA bardzo dziękuję za udostępniony mi egzemplarz.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-07-03
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Kwiaty z cukru
Kwiaty z cukru
Antoine Laurain
7.9/10
Seria: Collection Nouvelle

Powieść nie całkiem kryminalna, z Paryżem w tle, łącząca elementy różnych gatunków, błyskotliwa i dynamiczna, lekko nasączona humorem. Pierwsza w serii Colllection Nouvelle prezentującej najnowszą pr...

Komentarze
Kwiaty z cukru
Kwiaty z cukru
Antoine Laurain
7.9/10
Seria: Collection Nouvelle
Powieść nie całkiem kryminalna, z Paryżem w tle, łącząca elementy różnych gatunków, błyskotliwa i dynamiczna, lekko nasączona humorem. Pierwsza w serii Colllection Nouvelle prezentującej najnowszą pr...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

" Kwiaty z cukru "to pozbawiona kalk i schematów "powieść nie całkiem kryminalna ". Napisana przez nieznanego w Polsce pisarza, scenarzystę, dziennikarza, reżysera i kolekcjonera zabytkowych kluczy. ...

@Malwi @Malwi

Nie wiem jak Wy, ale ja jestem trochę zafascynowana Francją. Począwszy od ciekawej i zagmatwanej historii, poprzez filmy na literaturze kończąc. Miałam okazję przebywać w przepięknym, urokliwym Paryż...

@jorja @jorja

Pozostałe recenzje @maciejek7

Zimowa Księga Ludmiły
Zimowe wspomnienia

"Zawsze fascynowało mnie, jak jedna osoba albo jedno na pozór nieistotne wydarzenie potrafi sprawić, że nasze życie skręci w zupełnie innym kierunku. I jak jednak wiele ...

Recenzja książki Zimowa Księga Ludmiły
Niewinna
Winna czy... niewinna...

Nie znałam wcześniej tej autorki, więc dla mnie lektura tej książki była okazją do poznania jej twórczości. I chociaż "Niewinna" jest książką dla młodzieży, to jej temat...

Recenzja książki Niewinna

Nowe recenzje

Córka milionera
Córka milionera
@Malwi:

"Córka milionera" to kryminał, który na pierwszy rzut oka może wydawać się klasycznym dreszczowcem, ale Tomasz Wandzel ...

Recenzja książki Córka milionera
Tylko dobre wiadomości
Z optymizmem patrzeć w przyszłość
@Moncia_Pocz...:

Już dość dawno nie sięgałam po książki Agnieszki Krawczyk, choć kiedyś czytywałam je systematycznie. Postanowiłam nadro...

Recenzja książki Tylko dobre wiadomości
Pomiędzy wiarą a przekleństwem
Jestem oczarowana
@stos_ksiazek:

Ależ wyciągnęłam się w tę książkę. Po prostu przepadałam! Nie spodziewałam się, że „Pomiędzy wiarą a przekleństwem” Joa...

Recenzja książki Pomiędzy wiarą a przekleństwem