Nie słyszę cię, kochanie recenzja

RECENZJA

„Cisza trwała nadal, z minuty na minutę stając się coraz bardziej przerażająca”.

Dzień dobry moi Książkoholicy :) Trochę mnie tutaj nie było, nawet więcej niż trochę, bo jakieś 8 miesięcy. Nastąpiło trochę zmian w moim życiu i postanowiłam odstawić na bok mojego bookstagrama. Potrzebowałam czasu, żeby oswoić się z nową sytuacją. Ale! Już jestem, wróciłam i będę co jakiś czas wrzucać recenzje.

Dzisiaj mam dla Was recenzje najnowszej książki Małgosi Starosty „Nie słyszę Cię, kochanie". To pierwszy thriller psychologiczny spod pióra Gosi, który miał premierę wczoraj, tj. 28.03.2023 r. Książkę miałam przyjemność przeczytać oczywiście dzięki Małgosi oraz Legimi i wydawnictwu Labreto, za co bardzo serdecznie dziękuję.

„Nie słyszę cię, kochanie” to kryminał psychologiczny. Bohaterką jest Magda Milska, przewodniczka po Wrocławiu. Kobieta budzi się pewnego ranka. Czuje się dziwnie. Wszystko wokół niej jest takie ciche i bezdźwięczne. Wtedy uświadamia sobie, że straciła słuch, a poprzedniego wieczoru nie pamięta. Ta utrata słuchu staję się początkiem niefortunnych wydarzeń, zbiegów okoliczności i dziwnych sytuacji w jej życiu. Sąsiadka okazuje się kimś innym, niż tym za kogo się podaje, po mężu słuch zaginął, a na światło dzienne wychodzą coraz mroczniejsze sekrety. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością Czy Magda odzyska słuch? Kto zabił pierwszą żonę Mikołaja? Czy on to zrobił ? A może to ta leciwa starowinka? Komu ufać? Komu wierzyć? Kto jest uczciwy ?

Jak sami wiecie, Małgosia jest znana z komedii kryminalnych, takich jak cykl „Pruskie baby” czy też seria „W siedlisku". To powiew świeżości i gatunkowa nowość w jej dorobku autorskim. Gosia bardzo wysoko postawiła sobie poprzeczkę, aby napisać thriller, który będzie trzymał czytelnika w napięciu do samego końca. I co mogę powiedzieć? Oczywiście udało jej się to. Książka trzymała mnie w napięciu do ostatniej strony. Zakończenie mnie zaskoczyło, bo obstawiałam kogoś innego. Gosia poprowadziła mnie za rękę przez całą fabułę książki niczym mama swoje ukochane dziecko. Nie byłam w stanie się oderwać od tej lektury. Nie brakowała ciętego języka i tych trudnych słów, z których Małgosia jest znana. Nie zabrakło tutaj śmieszków ani gry psychologicznej. Świetnie zbudowane napięcie, które narastało z każda kolejną stroną. To historia pełna zwrotów akcji, emocjonująca i zaskakująca. Nie zabrakło w niej też elementów mroczności. Tutaj nikt nie jest tym, kim się wydaję. Myślisz, że już wiesz, co się zdarzyło i kto jest sprawcą, a tu nie. Małgosia daje Ci pstryczka w nos i zakończenie jest zupełnie inne niż od początku zakładałeś. Tutaj nic nie dzieje się bez przyczyny. Wszystko jest ze sobą powiązane i połączone. Małgosiu, serdecznie Ci gratuluję, bo zrobiłaś kawał dobrej, gdzie tam dobrej, świetnej roboty. Kolejny thriller od Ciebie biorę w ciemno :)