Osada recenzja



. Osada - Michał Śmielak

..... Dura lex, sed lex .....
Autor niesamowicie mnie zaskoczył. Akcja jaka rozegrała się pod koniec książki nieźle mną wstrząsnęła. Zawsze interesowały mnie sprawy z "Archiwum X". Dużo spraw jest nierozwiązywalnych przez szereg lat i nagle, gdy ktoś chce spróbować to rozwiązywać, to doznaje urazów, bądź ginie. Smutna rzeczywistość, gdzie dochodzenie prawdy nie zawsze kończy się sukcesem.
Ewidentnie było widać gołym okiem, że niechciano, aby prawda ujrzała światło dzienne, a kto coś się dowiedział, to zabierał ją ze sobą do grobu.
Jak to mówią: " Ciekawość to pierwszy stopień do piekła". Nie sądziłam, że będzie aż tyle ofiar w tak małej osadzie... Dobrze odgadłam wątek mordercy, ale i tak był to dla mnie szok. Taki pomocny i życzliwy człowiek, a w rzeczywistości to bestia w ludzkiej skórze...
O Zimie Stulecia wiem w sumie niewiele, głównie to tyle, że była pod koniec lat 70'.
Tak naprawdę to wtedy można było powiedzieć, że "Zima zaskoczyła drogowców". Już od samych opisów zmraża się w człowieku krew, a gdzie jeszcze tego doświadczyć?!
Pisarz pokazuję mam realia terenów o niskiej liczbie ludności, gdzie ludzie znają się jak tzn "łyse konie" i gdzie panuje wzajemny szacunek. Mogłoby się wydawać, że to idealne miejsce do życia, ale... To wszystko to tylko pozory. Tyle ofiar w jednym mieście - zabitych bez skrupułów. To jest naprawdę bardzo smutne, co robi ludzki gatunek...
Autor książki pokazuje nam jak ludzie, a szczególnie ci starsi/ emeryci wierzyli w jakieś klątwy czy też demony, takie jak np Słowiańska Mara.
Akcja toczy się naprzemiennie między latami 1978, a 2023 i cząstkowo przeplata się z rokiem 1950.
Ten schemat udowadnia, że historia lubi się powtarzać.
Cała ta historia bardzo przypadła mi do gustu, nie mogłam się wręcz oderwać od czytania. Wszystkie elementy dopracowane w najdrobniejszym stopniu i tylko szkoda, że była to tak krótka historia.
Gorąco polecam 10/10
Dziękuję wydawnictwu Skarpa Warszawska za ponowne zaufanie.

*Niektórzy twierdzili, że nawet piekło zamarzło.
Tymczasem ono właśnie się obudziło...*