Nienarodzona recenzja

Silne, niezależne, pełne pasji i determinacji kobiety. Głęboko skrywane tajemnice, do których, z obawy przed odrzuceniem nie dopuszcza się nawet najbliższych. Rodzina, która daje siłę, ale także ściąga na dno. Różne oblicza macierzyństwa. Dzieciństwo, które determinuje dorosłe życie. I zło, które raz wyrządzone, pociąga za sobą następne i „nieistotne, jaką drogę sobie utorowało i jaki wybrało sobie powód, zło zawsze pozostaje złem.”

„Nienarodzona” - najnowsza powieść Ewy Przydrygi to emocjonalny rollercoaster. Po raz kolejny Autorka udowodniła, że nie boi się sięgać po ważne, ale i trudne tematy, a ludzka natura, w całej swej złożoności nie ma przed nią tajemnic.

Ta prowadzona z perspektywy dwóch przyrodnich sióstr, Laury Wagner i Niny Lange historia pozwala nam poznać ich obecne życie, a także dramatyczne i bolesne wydarzenia, które stały się ich udziałem w przeszłości. Pierwszoosobowa narracja daje możliwość głębokiego wniknięcia w emocje i lepszego zrozumienia motywacji bohaterek.

Choć siostry ostatnimi czasy oddaliły się od siebie, gdy wieść, że Lena zniknęła dociera do Niny, ta nie waha się pozostawić swoich spraw i przyjechać, aby przyjrzeć się postępowaniu w tej sprawie. Policja stawia na samobójstwo, jednak Nina nie wierzy, że jej ciężarna siostra, matka autystycznej Tosi byłaby w stanie targnąć się na własne życie. Angażując się w poszukiwania, przyjdzie jej kroczyć wydeptanymi przez Lenę w ostatnich dniach przed zaginięciem ścieżkami. Będzie zmuszona mocno penetrować prywatność siostry, rozmawiać z jej lekarzem, dawnymi przyjaciółmi. Konfrontować własne przypuszczenia i odkrycia z ustaleniami policji. Łączyć je z sennymi koszmarami, fragmentami bolesnych wspomnień, a także nie do końca jasnymi wskazówkami udzielanymi przez kilkuletnią, autystyczną siostrzenicę.

Ewa Przydryga w charakterystycznym dla siebie stylu, tworząc duszny, pełen niedopowiedzeń i skrywanych tajemnic klimat zabiera nas do małej społeczności, w której tragiczny wypadek rozpala nienawiść, budzi niepohamowaną chęć zemsty, wyzwala jawnie okazywaną wrogość i ostracyzm społeczny, obejmujący nie tylko winnego, ale również jego najbliższych. Do miejsca gdzie, chęć ochrony rodziny nakazuje całkowite odcięcie się od niej, skazuje na samotność i bezdomność. Autorka prowadzi nas do lasu, gdzie pod osłoną nocy przyjaciel zamienia się w oprawcę, a akt okrucieństwa ma daleko idące konsekwencje. Nieodwracalnie zmienia życie zarówno ofiary jak i kata. Przydryga kreśli w „Nienarodzonej” kilka portretów matek. Pokazuje, że jest nią nie tylko ta, która urodziła, ale także ta, która wychowała. Pokazuje, że w walce o życie i zdrowie dziecka, kobieta jest zdolna do wszystkiego.

Jeżeli szukacie angażującej emocjonalnie, długo nie pozwalającej o sobie zapomnieć lektury, z niezwykle dynamiczną jak na thriller akcją, z zaskakującym plot twistem i zakończeniem, to koniecznie musicie sięgnąć po „Nienarodzoną”.