Przełęcz recenzja

Książka „Przełęcz” jest inspirowana tym, co wydarzyło się na Przełęczy Diatowa.
Mimo, że ta tragedia wydarzyła się w 1959 roku, to nadal nie poznaliśmy odpowiedzi na najważniejsze pytanie - co się tam wydarzyło? Nierozwikłane zagadki mają to do siebie, że wzbudzają ogrom emocji. Wiele osób szuka odpowiedzi. Mnie również ten tamat bardzo ciekawi i to właśnie dlatego sięgnęłam po powieść Krzysztofa Domaradzkiego. Byłam ciekawa spojrzenia autora na jedną z największych zagadek kryminalnych ZSRR.

Wszystko zaczyna się od otrzymania zlecania od wysoko postawionego polityka, który nie godzi się na odmowę. Nie mamy pojęcia dlaczego po 60 latach chce poznać odpowiedzi dotyczące tragedii na Przełęczy Gonczara. Jego motywy nie są znane niemalże do samego końca.
Ten początek mnie jednocześnie zaciekawił i nie zachwycił. Pomyślałam sobie, że główny bohater, prywatny detektyw Żenia Kowalczuk jest typowym jak na tego typu książki człowiekiem, który ma problemy i nie radzi sobie z codziennością. Dopiero później okazało się, że jego charakter i postawa jest w pełni uzasadniona i kluczowa dla historii. W odtworzeniu przebiegu wyprawy i poszukiwaniu odpowiedzi kto jest winny towarzyszy mu prawniczka Anna „Uzi” Gamowa, która nie wiedzieć czemu została przydzielona do sprawy. Jest ona dość niejednoznaczną postacią. Ciężko stwierdzić czy sama ma cel związany z odkryciem prawdy czy jest jedynie pionkiem w grze polityka.

Gdy akacja nabiera tempa ciężko się od tej powieści oderwać. Teraźniejszość miesza się się historią uczestników wyprawy, co sprawia, że nie można się nudzić. Pewne zachowania głównego bohatera w końcowej fazie historii były dla mnie niezrozumiałe. A samo zakończenie nie usatysfakcjonowało mnie w pełni i było przeciągnięte. Mimo wszystko jest to bardzo ciekawe spojrzenie na tragedię na Przełęczy Diatłowa, a w tym przypadku na Przełęczy Gonczara.

Długo zastanawiałam się czy przed przeczytaniem tej książki warto zgłębić historię, która tak zainspirowała autora. Doszłam do wniosku, że nie jest to konieczne. Chociaż „Przełęcz” jest w pewnym sensie odzwierciedleniem prawdziwych wydarzeń, to jest jednak spójną całością. Ja, jako osoba, która w temat się zagłębiła czerpałam podwójną korzyść. Doszukiwanie się podobieństw było dla mnie ciekawą rozrywką. Ostatecznie stwierdziłam nawet, że treść tej książki mogła by być faktycznie bardzo prawdopodobnym rozwiązaniem zagadki.