Nieważcy t.1 recenzja

Uwaga! Mogą pojawić się spoilery do poprzednich części.

Akcja „Nieważkich 1” ma miejsce kilka lat po rewolucji, w której brała udział Tally Youngblood. Świat się zmienił – teraz nie ma już podziału na Brzydkich i Ślicznych. Aby być kimś, człowiek musi mieć wysokie miejsce w rankingu twarzy, a trzeba się bardzo postarać, aby je osiągnąć. Teraz stawia się na indywidualność i kreatywność. Władze próbują wmówić społeczeństwu, że po pozbawiającym skaz mózgu myślodeszczu wszystko jest w porządku, jednak nie da się nie zauważyć nowych sposobów manipulacji…

Pierwszy raz główną bohaterką nie jest Tally Youngblood. Właściwie nawet nie pojawia się w powieści – tylko od czasu do czasu wspomniane jest jej nazwisko. Tym razem autor opowiada historię Ayi Fuse. Jest to piętnastoletnia dziewczyna, która zajmuje niskie miejsce w rankingu twarzy, a pragnie stać się popularna. Aya jest gotowa na wszystko, aby osiągnąć swój cel. Natrafia na grupę Szczwanych Lasek (swoją drogą to wyjątkowo niefortunna nazwa) i dołącza do nich, aby stworzyć o nich historię, dzięki której wzniesie się na wyżyny popularności. Jednak one nie chcą sławy i musi zachować wielką ostrożność, aby nie dowiedziały się, co chce zrobić. Podczas jednego z wypadów odkrywają jednak coś, co może się okazać przełomem i zaburzyć wizję wolnego świata, a na pewno pobija wybryki Szczwanych Lasek. Do tego dochodzi fascynacja Ayi popularnym, mówiącym wyłącznie prawdę i wyróżniającym się rozbrajającą szczerością Frizzem.

„Nieważcy 1” są właściwie zarysem tego, co ma wydarzyć się w kolejnej części. Akcja zostaje zawieszona w najbardziej intrygującym momencie. Chociaż to odkrycie Szczwanych Lasek będzie miało największe znaczenie, nie można pominąć samej Ayi i jej wahań pomiędzy tym co dobre, a co złe. Nie da się nie zauważyć, że pod wieloma względami Aya podobna jest do Tally – ciekawe, do czego doprowadzą jej wybory. Druga część „Nieważkich” zapowiada się interesująco i mam nadzieję, że nie zawiodę się tak, jak było to w przypadku „Wyjątkowych”.