Ta druga recenzja

Po dłuższej przerwie wróciłam do zagranicznych thrillerów, które kiedyś połykałam i dominowały one na moich półkach. Wyparła je polska literatura, mam wrażenie, że jest o wiele ambitniejsza i ramy mrocznych gatunków wcale nie ograniczają naszych autorów, a stanowią jedynie nośnik dla wielu istotnych społecznie tematów. I przede wszystkim każdy stara się wypracować własny charakterystyczny styl, a nie podążać ślepo za trendami.
Wspominam o tym oczywiście nie bez przyczyny, bo w związku z moim pierwszym spotkaniem z twórczością Sarah Pinborough, o której słyszałam naprawdę dużo dobrego. Rzeczywiście jej styl ułatwia przebrnięcie przez fabułę, która sama w sobie też mnie intrygowała, choć jednocześnie drażniła. Zwyczajnie spodziewałam się więcej po autorce, wokół której jest aż tyle szumu.
"Ta druga" to taka historia, w której nie wiadomo o co chodzi. Z pewnością ja nie wiedziałam i bardzo mi się ten stan podobał. Rozczarowanie przyszło wraz z rozwiązaniem całej intrygi, które było tak złożone, że aż absurdalne. Na etapie budowania napięcia trudno byłoby się do czegokolwiek przyczepić, gdyby nie to, że pojawiły się dwa dziwaczne wątki. Pierwszy związany z czymś, co trudno mi nawet określić jednym słowem, chyba najlepiej oddałyby to jakieś magiczne wierzenia czy szamańskie rytuały. W moim odczuciu było to zupełnie niepotrzebne, bo nic do fabuły nie wniosło. Drugi poruszał ostatnio bardzo modne w literaturze kwestie i mam wrażenie, że to tylko szkodzi środowisku, którego dotyczą, zwłaszcza że przedstawiane są najczęściej płytko i tentencyjnie. To akurat miało spory wpływ na akcję, ale raczej negatywny, można to było opisać inaczej, nadać temu inny wymiar, bo wyszło niestety komicznie, a z pewnością nie taki był zamiar.
"Ta druga" to thriller, w którym był duży potencjał, więc tym wyraźniej widać jak wiele w nim zabrakło. Można odnieść wrażenie, że autorkę przerosła historia, którą chciała opowiedzieć, choć trudno wywnioskować dlaczego tak się stało, gdyż jej styl jest przyjemny i naprawdę świetnie operuje słowami. Na pewno dam jej jeszcze szansę, mimo że tym razem nie zaiskrzyło.
Moje 5/10.