Recenzja książki Nie chcesz wiedzieć

Wmurowało mnie.
Tak jeszcze nie miałam. "Hasztag, oddech, trzykropek". Specjalnie książkę rozłożyłam sobie na czytanie przez parę dni. Wtedy podobno inaczej podchodzi się do lektury, niż pożerając ją za jednym zamachem.
A z książkami typu kryminał, czy detektywistyczne tak jest, że im więcej analizujemy, tym możemy mieć niezły mętlik w głowie.
I taki mętlik zaserwował Bartosz Szczygielski w powieści "Nie chcesz wiedzieć".

Fabuła jest tak świetnie skonstruowana, że nie mam żadnych zastrzeżeń. Wciąga delikatnie, nabierając rozpędu. I nagle w pewnym momencie dopiero dochodzi do nas, że tu przecież nie o to chodzi, co jest grane?!
Główna bohaterka Agata, pod pseudonimem pracuje w domu jako wróżka. (Proszę, nie lekceważcie takich zawodów. Sama mam znajomą, która zajmuje się tym od parunastu lat i wiem, co mówię. To coś niesamowitego.) Dlatego, widząc tę książkę, pierwsze co pomyślałam - "ja ją muszę przeczytać".
Autor świetnie ustawił postacie, gdzie każda ma swoją rolę do odegrania w tej historii. Policjantka, dziennikarka i kto jeszcze ? Kto pomoże, a kto zwodzi. Czy każdy ma swój cel, czy wszystko jest powiązane w całość ?
Agata - prosta dziewczyna, mieszkająca na obrzeżach miasta. Wróży ludziom, by wskazać drogę. Bo pamiętajmy, karty nie dają rozwiązania. One podpowiadają nam, co możemy zrobić, ale nie dają konkretnej odpowiedzi.
Nikt nie przypuszcza, że los takiej spokojnej, niewadzącej nikomu kobiecie przyniesie taką przepowiednię. Karty rozkładane dla siebie, dla poznania swojej przyszłości - nie są niczym dobrym. Ale jak to prawdziwa wróżka, korci ją, by je rozłożyć. I zaczyna się karuzela napędzana tajemnicą, zagadkami, wyborami, faktami i śmiercią... Nagłe morderstwo na jej oczach. Strach o własne (dotychczas spokojne życie) i chęć poznania przeszłości. Podobno "dwa razy nie wchodzi się do tej samej rzeki". Mówią, że nie rozgrzebuje się przeszłości. I tutaj karty Agacie wskażą trzy drogi. Trzy możliwości. Jak dalej potoczy się jej życie ? Zginie, nie potrzebnie rozkopując przeszłość? A może znajdzie na nie odpowiedzi i da jej to pewną ulgę? Czy komuś zależy, by poznała tę przeszłość?

Niesamowicie rozpisane rozdziały, rozdzielone znakiem kart tarota. Autor napisał to w niesamowitym klimacie. Mroczny, eteryczny i wciągający. Ciekawi nas co będzie dalej. Może nie zawsze warto ryzykować, by podejmować chęć poznania odpowiedzi...
Tutaj koniec Was zamuruje. Dosłownie i w przenośni.
Wczytajcie się w analizę kart dobrze, bo nigdy nie wiadomo gdzie czai się zły wybór...


 Za możliwość przeczytania książki dziękuję serwisowi Klubu Recenzenta na kanapie, oraz wydawnictwu Czwarta Strona.