Recenzja książki Złączeni honorem

"Ojciec kiedyś powiedział, iż o miłości marzą dziewczynki, które nie znają świata, a tęsknią za nią kobiety, spędzające bezsenne noce w łóżku. Tymczasem miłością są w stanie obdarzyć je tylko ich własne dzieci. Mężczyźni nie mają czasu na takie uczucia."
.
Kiedy żyjesz w mafii, do normalności zaliczasz inne rzeczy, niż ludzie spacerujący po Twoim mieście.
Kiedy zostajesz zmuszona do ślubu z przyszłym capo, liczysz się z tym że twoje "normalne" życie będzie inne.
Jesteś gotowa na wszystko, ale czy jesteś gotowa na miłość?
.
I teraz pewnie zastanawiacie się: O czym Ty mówisz, Klaudia? Jaka miłość? Przecież to mafia!

No i być może mamy do czynienia z serią mafijna, ktoś kogoś zabił, ktoś kogoś zdradził, a Ruscy pojawiają się w tej historii tak samo często, jak Włosi, to dla mnie to romans. Oczywiście, nie taki zwykły, bo z oryginalną fabułą, ciekawymi bohaterami i rozbudowanymi wątkami pobocznymi.
Już w prologu ukazuje się nieprzewidywalność tej książki.
Pokażcie mi romans, który zaczyna się ślubem.. przecież one się tak kończą.
Zaskoczeni?
A przecież mówiłam, że to nie jest zwykły romans.. 
.
Nie dziwią mnie małżeństwa aranżowane.
W niektórych kulturach to norma, nie dziwi mnie też to, że w kręgach mafijnych robią dokładnie to samo.
Od wieków łączyło się tak zwaśnione rody, czemu więc nie możnaby "kupić" sobie w ten sposób spokoju i współbraterstwa w walce z innymi gangami.

Powiem wam szczerze, że autorka stworzyła coś ciekawego i raczej niespotykanego w książkach. Stopniowo uzależnia nas od pary głównych bohaterów. Trochę wodzi nas za nos, a trochę daje nam wszystko na złotej tacy, bo zakończenie teoretycznie znane jest od samego początku : "małżeństwo w mafii rozdzielić może tylko śmierć". Łączy coś, co teoretycznie jest nie do połączenia. I wbrew pozorom wychodzi jej to dobrze ( w porównaniu z naszym rodzimym "bestsellerem").
Czytając, nie masz czasu na przerwę. Aria i Luca wam na to nie pozwolą. I choć może miejscami jest za słodko, jak na mafię (za mało mafii w mafii) to opisane sytuacje, przestrzegane tam tradycję, jak i sam sposób wychowania członków mafii, mają w sobie coś co sprawia, że będziesz chciał wrócić do tej historii.
Czy byłoby lepiej, gdyby autorka umożliwiła nam poznanie i ocenienie tych samych sytuacji, ale widzianymi oczami głównego bohatera ?
Nie wiem.
Możliwe, że tak. Wtedy, na pewno nie napisałabym, że było za słodko, ale wierzę, że ten zabieg był zamierzony. Może patrząc na tę historię od strony mężczyzny, za dużo byśmy wiedzieli i nie byłaby już taka ciekawa.
.
"Ktoś mi kiedyś powiedział, żeby nie uciekać od potworów, bo te lubią gonitwę."
.
"Złączeni honorem" to historia, którą warto przeczytać. Oczywiście, jak każda inna, nie jest ona dla wszystkich, ale zawsze warto samemu się o tym przekonać, do czego bardzo Was zachęcam!
I wcale nie jest cukierkowo. Nie ma kwiatów i słodkich chwil. Jest Nowy Jork i jest mafia!
A ja, czekam na kolejny tom!
.
Wydawnictwo NieZwykłe. dziękuję. Za możliwość przeczytania tej książki i za egzemplarz.