Klub filmowy recenzja

David Gilmour kanadyjski pisarz, krytyk filmowy i dziennikarz telewizyjny w książce „Klub filmowy” opowiada o problemach ze swoim nastoletnim synem.
Jessie, jak wiele dzieciaków w jego wieku, nie lubi szkoły. Jego wyrozumiały ojciec pozwala zrezygnować mu z typowych zajęć szkolnych pod jednym warunkiem: chłopak nie sięgnie po narkotyki i trzy razy w tygodniu będzie oglądał z ojcem narzucone przez rodzica filmy. Pomysł tak oryginalny jak i ryzykowny. Oczywiście chłopak przystaje na warunki ojca, szczególnie, że nie musi pracować i bez żadnych konsekwencji może pasożytować na rodzinie. Wspólne oglądanie filmów zbliża Davida i Jessiego. Dyskusje po seansie staja się pretekstem do rozmów o życiu, przyjaźni i miłości.
Charakterystyka bohaterów nie jest zbyt skomplikowana - zidiociały syn, niepoważny ojciec i rozhisteryzowana matka. Postawa Davida mnie zaszokowała! Mężczyzna nie ma żadnego wpływu na swoje dziecko i jeszcze się tym chwali... Rodzina Gilmour'ów niesamowicie mnie irytowała. Zupełnie nie popieram metod wychowawczych autora.
Uznałam tą opowieść za zupełnie bezwartościową gdyby nie jeden fakt... Lista filmów jaką David zaproponował synowi jest imponująca. Recenzje, opinie i sugestie mężczyzny są bardzo interesujące i stanowią najmocniejszą stronę całej książki. W zasadzie tylko dla tych fragmentów warto ją przeczytać. Polecam wszystkim fanom dobrego kina.