Nauczyciel z getta recenzja

Janusz Korczak to lekarz, pedagog i dyrektor sierocińca. Krótko przed rozpoczęciem wojny schronienie w jego ośrodku znajduje młoda wdowa Agnieszka wraz ze swoim synem Henrykiem. Jednak wraz z wejściem nazistów do Warszawy, czasy dla mieszkańców sierocińca stają się gorsze. Zwłaszcza kiedy muszą oni przenieść się do Getta. Korczak wraz z Agnieszką do ostatniej chwili próbują ocalić mieszkańców sierocińca.

Chyba każdy chociaż raz w życiu usłyszał nazwisko Janusza Korczaka. Jeśli nie przy jego działaniach pedagogicznych, to właśnie jako zarządzającego “Domu Sierot”. A wraz z tym o marszu jego i jego podopiecznych, który prowadził do pociągu do obozu koncentracyjnego. I oto dostajemy powieść o jego życiu, która została zainspirowana dziennikiem Korczaka z kilku miesięcy w 1942 roku. No i muszę przyznać, że wydarzenia z rękopisów Starego Doktora, pojawiające się w książce są chyba najbardziej szczegółowe w okrucieństwo i wszelkie cierpienie. Część opowieści, która była fikcją autora, skupiona była raczej na jego wewnętrznych odczuciach związanych z wariactwem wojny. I w mojej opinii było to dość poetyckie. Co nie znaczy, że złe. Bo otrzymaliśmy dzięki temu historię przedstawiającą każdy etap działań, prowadzący do tragicznego końca.

Sama książka napisana została z perspektywy Korczaka, a ostatni rozdział z perspektywy fikcyjnej postaci Agnieszki. Jest to moim zdaniem ciekawy zabieg, zwłaszcza że sam dziennik Starego Doktora według posłowia nie był zbyt gruby. Jednak autor książki z zawodu jest historykiem, przez co nie wątpię w jego dokładny research. Aczkolwiek polski wydawca przedstawił sprostowania do niektórych faktów z książki. Oprócz tego do fabuły wplecione zostały takie postacie historyczne, jak chociażby Irena Sendlerowa. Dla mnie było to jak najbardziej na plus.

“Nauczyciel z Getta” to nie reportaż historyczny, lecz fikcja literacka o znamienitej postaci, jaką był Janusz Korczak. I w tym przypadku nie jest to na minus, bo w gruncie rzeczy widzimy go tak, jak przedstawia go historia: jako inteligentnego człowieka, dla którego najważniejsze było życie dzieci. Dlatego też powieść dostaje ode mnie 7/10.

Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu!