Oblitus recenzja

Książkę dostałam w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Muza, ale już wiedząc, że książka się ukaże, nie mogłam się jej doczekać. Historia opowiada o dalszych losach Anki, Szczepana i Artura. Tym razem cała trójka musi połączyć siły, żeby stawić czoła NAUCZYCIELOWI. Kruk i Sonia zostali pokonani, ale to nie skończyło ich kłopotów. Wydaje się, że to właśnie nowy poszukiwany odpowiada za wszystko, ale kim on jest i komu mogą ufać bohaterowie książki? Żeby tego się dowiedzieć muszą cofnąć się do histori Kruka i Soni, czyli do 2010r, ale czy im się to uda? Czy dadzą radę odszukać podejrzanego kiedy w grę wchodzą uczucia, a ich miłosny trójkąt zaczyna zmieniać się w relacje pary i przyjaciela?

Książka jak zwykle lekka, mimo poważnej tematyki. Od pierwszej książki Pauliny Świst, jaką przeczytałam, wiem że jej twórczość idealnie mnie zrelaksuje i rozśmieszy. Poczucie humoru autorki i sposób wypowiedzi idealnie trafiają w mój gust, a do tego pokręcone zagadki kryminalne, niesamowicie do siebie pasują. Uwielbiam całą trójkę bohaterów z tej seri książek, cudownie jest mieć tak oddanych przyjaciół i wspaniale się o takich czyta, a relacja bohaterów jest niesamowita. Co do rozwiązanie całej afery o jakiej jest książka, to mogę powiedzieć, że jest świetne, chociaż miałam wrażenie, że było zbyt szybkie. Tak jak książke mnie oczywiście wciągnęła i ani na chwile jej nie chciałam odkładać tak zakończenie miałam wrażenie, że mrugnęłam i był koniec... oczywiście dalej było świetne, ale chciała bym troche dłużej czuć to napięcie, tą nieświadomość i pewnego rodzaju strach o bohaterów. Mam wrażenie, że poprzednie książki z seri właśnie takie były bardziej skupione na akcji, poszukiwaniach i niebezpieczeństwie związanym ze ściganiem seryjnych przestępców, ta część mam wrażenie, że bardziej obejmowała relację tej trójki bohaterów ich dogadywanie się w tym trójkącie i wkońcu pewne rozwiązanie które raz wpływało raz nie na śledztwo, ale mimo wszystko więcej było tej trójki niż poszukiwań.