Jedyne ocalałe recenzja

"To, co spo­tka­ło nas, nie dzia­ło się na ekra­nie. To była rze­czy­wi­stość. Nasze życie. Krew nie była sztucz­na, a sta­lo­we noże oka­za­ły się cho­ler­nie ostre."

Koszmary to jej codzienność. Dręczą, uwierają, nie dając się zagłuszyć. Quincy Carpenter jako jedyna przetrwała masakrę w Pine Cottage, w której zginęli jej przyjaciele. Przeżyła piekło, które na zawsze wryło piętno w jej duszy. "Je­stem jak ude­rzo­ny młot­kiem gwóźdź – ule­gła, ro­ze­dr­ga­na, coraz bar­dziej grzę­zną­ca w czymś, z czego nie da się wy­rwać." W mediach okrzyknięta jedyną ocalałą, tym samym, dołączając do Lisy i Sam, dwóch innych dziewczyn, które również otarły się o śmierć. Każda z nich na swój sposób stara się poskładać swoje życie. Nigdy się nie spotkały, jednak niespodziewana śmierć jednej z nich sprawia, że w progu mieszkania Quincy pojawia się Sam, burząc pozorny spokój...

Po ostatniej książce Riley Sager trafił na listę autorów, na których twórczości wypatruje i czekam z niecierpliwością. Automatyczne wiąże się to jednak z większymi oczekiwaniami, jednak w tym wypadku miałam na uwadze, że "Jedyne ocalałe" to wznowienie debiutu Autora. Początkowo cała akcja rozwija się niespiesznie, wprowadzając czytelników w życie, a przede wszystkim emocje Quincy. Blizny, zadane pamiętnej nocy wciąż palą, żywym ogniem, nie dając o sobie zapomnieć. Odskocznią, zapewniającą tak ważne ukojenie jest blog kulinarny, w którym dzieli się swoją pasją, jak również wspierający ukochany, na którego zawsze może liczyć. Pojawienie się Sam, znacząco zmienia dynamikę i wzbudza szereg domysłów, a także pytań dotyczących przeszłości. Atmosfera zagęszcza się z każdym kolejnym rozdziałem, wzbudzając napięcie. Do głosu dochodzą tłumione emocje, przybliżając nas do zaskakującego finału. Tutaj muszę przyznać, że zakładałam całkowicie inny scenariusz, więc zakończenie wzbudziło moje zdziwienie, ale i podziw za tę nieprzewidywalność.

Thriller psychologiczny z gatunku tych nieodkładalnych i godnych Waszej uwagi. Polecam serdecznie.