Oczy lęku recenzja




Oczy lęku” to coś nowego (przynajmniej dla mnie, bo jeszcze wszystkich książek nie nadrobiłam, dajcie mi czas!), ale jest to całkiem przyjemny przerywnik. Nie znajdziemy tutaj większych okropieństw – poruszany jest tutaj motyw kidnaperów, znajdziemy też doskonały motyw zemsty oraz rozwój postaci, ukazujący jak krucha może być ludzka psychika. I nie trzeba skrzywdzić człowieka aż tak fizycznie, wystarczy skrzywdzić go psychicznie.

Motyw kidnaperów, porywaczy, którzy nie chcą wyrządzić większej krzywdy swoim ofiarom, a wyłącznie zdobyć pieniądze od zrozpaczonych rodziców, całkiem mi się podobał. Było to dla mnie coś nowego po wielu książkach ociekających krwią, seryjnych mordercach, psychopatach i tym podobne.

Mamy tutaj tak naprawdę trójkę głównych bohaterów – Fabiana i Oliwię, którzy kilka lat wcześniej założyli „spółkę” i razem porywają dzieci oraz Lenę – ofiarę ich biznesu. W książkach Adriana Bednarka zazwyczaj sympatyzuję do męskich postaci, natomiast tutaj moją faworytką jest Lena. Jej portret psychologiczny do mnie przemówił, cała przemiana z nastolatki, która żyła beztrosko po dorosłą kobietę, której ciężko pokonać lęk spowodowany porwaniem. Tytułowe oczy lęku skierowane w jej stronę wzbudzają niepokój w trakcie czytania. Też ta przemiana Leny jest głównym powodem, przez który odczuwałam pewien lęk i napięcie, do samego końca nie wiemy jak się skończy historia Fabiana, Oliwii oraz Leny oraz kto i jaką poniesie ofiarę nielegalnych interesów. Co prawda byłam bardzo ciekawa historii Fabiana i Oliwii – dostaniemy tutaj rys historyczny, w jaki sposób się poznali i dlaczego nawiązali spółkę – jednak było to dla mnie za mało. Chciałam więcej z życia kidnaperów, ale wiem, że to nie było głównym motywem przewodnim.

Dla niektórych język może być minusem, ponieważ jest dość prosty, z wulgaryzmami w opisie, natomiast dzięki temu łatwiej było się wczuć w klimat i w postaci wykreowane. Myślę, że Oczy lęku są dobrą lekturą dla każdego fana kryminałów czy thrillerów, którzy potrzebują mimo wszystko odsapnąć od krwawych opisów zbrodni i traum policjantów, którzy prowadzą śledztwo.