Jak nakarmić dyktatora recenzja

Książek o politykach, władcach, królach czy właśnie dyktatorach jest mnóstwo. Od dzieł z gatunku literatury historycznej, aż po te autobiograficzne. Nie spotkałam się jednak jeszcze z pozycją, która odpowiadałaby na pytanie "co jadali oni w najważniejszych momentach swojej dyktatury." Żadną tajemnicą jest fakt, że głodny mężczyzna, to zły mężczyzna, chociaż ja osobiście uważam, że dotyczy to również kobiet. Skutki głodu czy złego odżywiania się potrafią bowiem być naprawdę groźne. W końcu poczucie głodu odbija się echem zarówno na naszym samopoczuciu fizycznym, jak i psychicznym. Nie rzadko powoduje choroby, a potrafi nawet doprowadzić do epidemii. Zdarza się również, że głód zbiera swoje żniwa w postaci masowych zgonów, w życiu gospodarczym powstają zakłócenia wzmagające przestępczość. Wniosek z tego płynie jeden, trzeba się zdrowo odżywiać, albo prościej- dobrze jeść! A już na pewno, kiedy jest się urzędnikiem z władzą absolutną, dyktatorem!

Witold Szabłowski, dziennikarz i reportażysta, którego ja osobiście za tę książkę pokochałam, przedstawia nam obraz 'od kuchni, o kuchni', czyli w garnku i w brzuchu dyktatora. Zgodnie z informacjami na okładce, poznamy historie kucharzy pięciu wielkich władców. Ale to nie wszystko! Poznamy niezliczoną ilość przepisów. Zaczerpniemy wiedzy o obyczajach Iraku czy Kuby. Dowiemy się do jakich poświęceń zmuszeni byli kucharze, czego musieli się wyrzec w imię swojego władcy i szefa. Odkryjemy jakie umiejętności, oprócz tych oczywistych kulinarnych, musieli mieć kandydaci, jak rozpoznawali nastroje dyktatorów i dopasowywali od tego posiłki.

Ta książka jest przesmaczna! Szabłowski zaserwował nam danie główne skłądające się ze świata kuchni doskonale wymieszanego ze światem polityki. Wypełniona po same brzegi, zupełnie jak miska pysznego babcinego rosołu, książka opiewa w nieskończenie wiele ciekawostek z życia dyktatorów i ich kucharzy, ale również warte uwagi momenty historyczne, obyczaje czy tradycje. Ja osobiście najadłam się nią do syta, a przedstawionych w książce dyktatorów poznałam od zupełnie innej strony. "Jak nakarmić dyktatora" to swego rodzaju historia XX wieku przedstawiona oczami kucharzy, kucharzy, którzy zaufali autorowi i zgodzili się opowiedzieć mu o "kulisach" swojej mimo wszystko nietypowej pracy, a to wszystko oblane ich emocjami, przeżyciami i wątpliwościami, które towarzyszyły im w codziennej pracy.
Wielki szacunek, a zarazem duma, że właśnie nasz człowiek, Witold Szabłowski, spektakularnie przygotowany i zdeterminowany, poświęcił cztery lata swojego życia, odwiedził niejeden kontynent, wypił przy tym hektolitry kawy i stworzył danie na miarę gwiazdki Michelin. Książkę wysłuchałam w formie audiobooka, którego czyta Leszek Filipowicz, a ja tego Pana uwielbiam! Wyraźny, męski, potężny, ale zarazem bardzo pogodny i ciepły głos, z którym już wcześniej się spotkałam, umilał mi godziny w pracy.
Zdecydowanie polecam!