Ostatnia z dziewcząt Moon recenzja

Lizzy przed laty opuściła swój rodzinny dom, by odciąć od swojego pochodzenia i wszelkich nieprzyjemności jakie się z nim wiązały. Kiedy umiera jej babka dziewczyna wraca do posiadłości, żeby ją sprzedać. Najpierw jednak chce zmierzyć się z tragedią sprzed lat – morderstwem dwóch nastolatek, o które obwiniano jej krewną. Czy młodej kobiecie uda się oczyścić imię Althei? Czy pogodzi się ze swoim dziedzictwem?

Książka została napisana lekkim, ale pięknym, obrazowym, momentami wręcz poetyckim językiem. Główna fabuła poprzetykana jest fragmentami tak zwanej "Księgi przypomnień", która w swojej treści zawiera wiele życiowych mądrości bądź wskazówek, mogących uczynić nasz świat prostszym spokojniejszym oraz szczęśliwszym. Autorka w swojej powieści idealnie połączyła różne gatunki, które nie przeszkadzają temu najważniejszemu, a nawet znakomicie z nim współgrają, tworząc niesamowitą kompozycję. Czytelnik zostaje porwany w szalony wir rodzinnych tajemnic oraz intrygi kryminalnej ze szczyptą czarów w tle, który wciąga od pierwszej chwili i nie pozwala na złapanie głębszego oddechu.

To magiczna, poruszająca i wzruszająca opowieść, która pod płaszczykiem nadprzyrodzonych elementów skrywa mnóstwo ważnych tematów lub przesłań, składających odbiorcę do refleksji. Jednymi z nich były odrzucenie, uprzedzenia czy inność. Zbyt często zdarza się, iż odsuwamy od siebie bądź nie tolerujemy tego czego nie znamy i nie rozumiemy. Odmienność również budzi w nas brak akceptacji. Najpewniej wiąże się to ze strachem nie tylko przed tym niezbadanym, ukrytym, ale przede wszystkim przed tym, aby samemu nie zostać wykluczonym. Moim zdaniem jednak ta specyficzność jest wspaniała. Czyni wyjątkowym, oryginalnym, wzbogaca. Szkoda tylko, że nie każdy potrafi to zauważyć oraz docenić, skazując tym samym takie osoby na samotność i odtrącenie.

Pisarka porusza również problem trudnych relacji między matką a córką, ukazany z perspektywy różnych pokoleń. Nie zawsze wszystko bywa czarno-białe. Rzeczywistość składa się z wielu odcieni szarości. Czasem trzeba się zatrzymać, zastanowić nad wieloma kwestiami, postarać się "wczuć" w drugiego człowieka, poznać jego prawdziwą historię, żeby pojąć przyczyny pewnych zachowań. Wiem, iż wybaczyć jest trudno, jednak pozwala to rozprawić się z demonami przeszłości, osiągnąć spokój ducha i budować przyszłość.

W lekturze spotkamy także kwestie związane z poszukiwaniem swoich korzeni, odkrywaniem swojej tożsamości czy swojego miejsca na Ziemi. Dowiemy się czy specjalne umiejętności to dar, a może przekleństwo. Natkniemy się na miłość mocną i trwałą niczym twierdza, mimo niszczycielskiej siły upływającego czasu, a jednocześnie złapiemy świeży powiew nadziei, która niesie ze sobą obietnicę lepszego jutra...

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta portalu nakanapie.pl