Jak sprzedać nawiedzony dom recenzja

Louise prowadzi spokojne życie samotnej mamy. Mieszkanie, praca, córeczka oraz zwykła codzienność - to w zystko wydaje się być doskonale ułożone, aż do zupełnie niespodziewanego telefonu od jeszcze mniej spodziewanej osoby - Marka, brata Luise. Niestety nagły telefon sprawia, że pilnie musi wracać do rodzinnego miasteczka i domu, w którym się wychowywała. Domu pełnym lalek, maskotek, pacynek, a w szczególności jednej - Pupkina!

Zanim miałam okazję przeczytać "Jak sprzedać nawiedzony dom" doszły do mnie słuchy, że autor przedstawił historię Louise, Marka oraz głównego zagadnienia czyli motywu sprzedaży nawiedzonego domu w sposób groteskowy i jak najbardziej się z tą opinią zgadzam! Mamy w tej pozycji momenty, gdy wręcz można mieć ciarki na plecach, a za chwilę pojawia się czarny humor, który uwielbiam.
Akcja dzieje się tutaj powoli, napięcie również rośnie stopniowo, by w kulminacyjnym momencie nas zaskoczyć! Jednakże nie wszystko co myślę, że miało nas wystraszyć spełniło to wymaganie. Większość się autorowi doskonale udała, lecz jedna scena, która miała być straszna sprawiła, iż poprostu zaczęłam się śmiać. Chyba pierwszy raz w życiu przy tej scenie przewróciłam oczami! Więc to musiał być niezły wyczyn!

Uwielbiam czytać horrory, gdyż moja wyobraźnia przez nie bardzo często płata mi figle, a szczególnie w środku nocy. Niejednokrotnie po przeczytaniu danego dzieła, budziłam się w środku nocy i widziałam np. Churcha z powieści S. Kinga. Natomiast "Jak sprzedać nawiedzony dom" nie wywołało u mnie nocnych koszmarów, halucynacji itp.
Mimo wszystko bardzo polecam książkę Hendrixa! Czytało się ją wyjątkowo lekko jak na horror, dostarczyła momentów grozy, czy sprawiła iż miałam ciarki na plecach!

Znajdziemy tutaj powrót do przeszłości, problemy rodzinne wynikające głównie z braku szczerości i rozmowy czy przede wszystkim lalki i pacynki, które nie są słodkimi zabawkami.
Przyznam, że uwielbiam motyw lalek w horrorach! Nie zaliczę ile razy oglądałam Annabelle (znam ją na pamięć).

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Hendrixa, ale jakże udane. Mam ogromną nadzieję, że w niedalekiej przyszłości będę miała okazję sięgnąć po jego pozostałe dzieła, które słyszałam, że również są wspaniałe!