Pan Zło recenzja

Czy kiedy przychodzimy na świat, mamy w sobie już zakorzeniony zalążek zła? Czy pojawia się on dopiero później?
Mówi się, że jest w nas tyle samo dobra, co zła i tylko od nas zależy, w którą stronę pójdziemy. Czy wkroczymy w mrok, gdzie króluje zawiść, zazdrość, okrucieństwo i smutek, czy pozostaniemy w świetle, gdzie za każdym rogiem świeci słońce, panuje spokój, radość i szczęście? Autor w swojej książce opisał odwieczną walkę dobra ze złem. Z jednej strony mamy zło, gdzie rządzi pieniądz, a ci, którzy opływają bogactwem, rządzą światem; ci biedni są nic niewarci. Ludzie zmierzają ku autodestrukcji. Niszczą przyrodę, trują się chemią, zazdroszczą i rozsiewają strach. Z drugiej jest dobro, które życzliwością, pomocą i szacunkiem próbuje oświecić ludzkie serca. Która cząstka naszego bohatera zwycięży? Czarna czy biała? Autor porusza wiele tematów, które mają odzwierciedlenie w rzeczywistości. Stawia wiele pytań, na które sami możemy sobie odpowiedzieć, zmusza do przemyśleń. Sam pomysł na tę książkę był bardzo ciekawy, wykonanie niestety troszkę kulało. Przeszkadzały mi liczne powtórzenia i nagłe, zmienne nastroje, jakie przechodził bohater. Jakby był zaprogramowany. Panicznie się bał, a za chwilę walczył ze złem niczym dzielny bohater. Zabrakło mi płynnego przejścia między tymi nastrojami. Niestety nie polubiłam Tomka. Być może to dlatego, że jego postać nie była do końca dopracowana i działała na mnie odpychająco. Zgadzam się jednak, że świat idzie w złym kierunku, a odpowiedzialność za to spływa tylko i wyłącznie na nas. Podsumowujac, książkę czytało się szybko i sam pomysł na fabułę był bardzo fajny. Niestety wykonanie było, moim zdaniem, zdecydowanie gorsze. Niemniej jednak jest to historia z przesłaniem, warto się nad nią zastanowić i wyciągnąć samodzielne wnioski. Czy jest to lektura dla Was? Sami musicie to ocenić. Mnie średnio przypadła do gustu, lecz zniechęcać Was nie będę. Może Wy odbierzecie ją w zupełnie inny sposób niż ja i okaże się ona dla Was wartościową książka.