Piękne zło recenzja

Maddie i Ian to para, która niby posiada szczęśliwe życie, ale czy tak jest? Ian służył w armii brytyjskiej i cierpi na zespół stresu pourazowego, natomiast Maddie po bardzo dziwnym wypadku musi chodzić na terapię do pani Cami J. Ponieważ ujawniły się u niej lęki. Małżeństwo posiada wspaniałego czteroletniego syna, którego rodzice kobiety bardzo kochają i mocno rozpieszczają. To Jo, przyjaciółka kobiety, tak naprawdę poznaje Maddie i Iana ze sobą, choć w późniejszym czasie kobieta tego żałuje. Jest ona przyjaciółką Maddie i to u Jo kobieta często bywa, a nawet są momenty kiedy tam zamieszkuje. W książce mamy miłość, przygodę, sekrety i dzień zbrodni. 

Książka posiada w sobie sporą dawkę tajemnic. Jeżeli chodzi o jej wnętrze to muszę powiedzieć, że bardzo denerwowało mnie na początku to przeskakiwanie pomiędzy czasem wydarzeń raz mamy dzień zabójstwa, potem momenty po zabójstwie, to znowu skok w np.rok 2001. Tak mnie to frustrowało, ponieważ z początku było mi ciężko zrozumieć, o co tu chodzi w tej książce, nie mogłam się w nią wgryźć. Książka miała być thrillerem no i nie do końca nim była, większość książki to poznawanie bohaterów, ich życia, pracy oraz problemów, z jakimi musieli się mierzyć, choć lubię, kiedy autor bardzo dobrze przedstawia bohaterów, za co zawsze ma plus u mnie, to jednak dla mnie ta książka jest raczej dramatem obyczajowym niż thrillerem. Ian będąc w miejscach zagrożonych różnymi atakami nie raz ma momenty załamania, obawy czy lęku przed tym, że nie wróci do domu, do rodziny bardzo mi się podobało pokazanie tego zmagania się bohatera ze swoimi lękami oraz tym stresem pourazowym. Maddie bardzo tęskni za przyjaciółką, choć nie raz ona ją zaskoczyła swoim zachowaniem, były nawet momenty obawy czy coś złego nie grozi Maddie ze strony Jo, która jest bardzo impulsywna i kiedy nie idzie po jej myśli lepiej jej zejść z drogi. Zakończenie jak dla mnie dobre, choć można było się tego spodziewać, ale pomimo to podobało mi się. Podsumowując książka moim zdaniem zasłużyła na 6/10.