Piękne zło

Lubię thrillery psychologiczne, czytam je przy każdej okazji i dzięki temu, albo przez to, ciężko mnie zaskoczyć. Annie Ward się udało. Piękne zło to historia która mogła się wydarzyć i ta realność jest jej ogromnym atrybutem. Dużym plusem dla mnie też jest konstrukcja akcji, rozdziały teraźniejsze przeplatają się z wydarzeniami z przeszłości. Powoli, stopniowo odkrywamy motywację zbrodni z pierwszych stron. I tu musicie wiedzieć, że każdy szczegół jest ważny.
Podoba mi się również motyw podróży głównych bohaterów. Chorwacja, Bułgaria to kierunki, które poniekąd są nam bliższe niż dajmy na to RPA.
Możliwe że aspekt psychologiczny mógłbyć głębszy, bardziej złożony, jednak nie przeszkadza to w odbiorze. Depresja, zespół stresu pourazowego, lęki, niekontrolowana agresja. To wszystko się dzieje, oddziałowuje na otoczenie i doprowadza do tragedii.
Bardzo dobra książka, nieoczywista, mocna, zaskakująca i od której ciężko się oderwać.

Pod względem fabularnym książka wypada naprawdę nieźle. Historia jest wciągająca i dostarcza mnóstwa wrażeń. Sceneria, dość nietypowa jak dla thrillera, ale ostatecznie wyjątkowo trafna, odkrywa przed odbiorcą zakątki Bałkanów, Iraku, Anglii oraz Stanów Zjednoczonych. Autorka zabiera czytelnika nie w jedną, a w kilka podróży - po świecie uczuć, pragnień, lęków i wątpliwości, po krajach pochłoniętych przez wojnę, przemoc i walkę o przetrwanie, a wreszcie podróż po odmętach ludzkiej natury, moralności i wyznawanych wartości. Do ideału zabrakło jednak wykonania równie dobrego, co sam pomysł. Akcja powieści jest ujęta w kilka ram czasowych. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością, dalszą i bliższą, nie ułożoną w sposób chronologiczny. Bez wątpienia zabieg ten miał pozwolić na utrzymanie pewnych faktów dłużej w cieniu. Ale retrospekcje, które stanowią znaczną część całej historii, poruszają tak wiele różnych wątków, że cała konstrukcja staje się nieco chaotyczna i mało przejrzysta. Zaś kilkuosobowa narracja nie ułatwia odbiorcy odnalezienia się w tej całej sieci wspomnień.

Może kompozycja powieści nie jest idealna, ale jeśli czytelnik wykaże minimum dobrej woli i nie zniechęci się chaotycznymi przeskokami w czasie i narracji, z pewnością da się porwać w wir wydarzeń. Zwłaszcza że może poznać tak różnorodne, bogate w doświadczenia i niejednoznaczne postacie. Maddie, Ian oraz Jo to osoby z krwi i kości, posiadające wady i zalety, o złożonych osobowościach. Trudni d...

ięgając po nowości wydawnicze, coraz częściej trafiam na książki, które śmiało mogę określić mianem "średniaka". Przewidywalna fabuła, nudni bohaterowie, brak ładu i składu. Właśnie tego najbardziej obwiałam się, kiedy sięgałam po Piękne zło". Na szczęście powieść ta sprostała moim wymaganiom, a jej lektura sprawiła, że nie przysypiałam w fotelu.⁣
⁣
Tym, co w pierwszej kolejności rzuca się tu w oczy jest rozbudowany (ale nie nudny) wątek obyczajowy. Poznajemy bohaterów książki i skomplikowane relacje, które ich łączą. Akcja powieści rozpościera się natomiast na trzech płaszczyznach czasowych. Początek książki rozpoczyna tragiczne zdarzenie, które miało miejsce w domu małżonków, a kolejne rozdziały przenoszą nas do bliższej i dalszej przeszłości. Samą historię autorka przedstawiła z perspektywy poszczególnych bohaterów. Dzięki temu dowiadujemy się jakimi emocjami kierowali się oni w danej chwili. Nie ukrywam, że największą sympatią zapałałam do bardzo złożonej postaci, jaką jest Ian. Autorka świetnie nakreśliła jego rys psychologiczny. Na uwagę zasługuje również fakt, że powieść jest mieszaniną gatunków - dramatu, obyczajówki i thrillera⁣
⁣
W mojej opinii "Piękne zło" zasługuje na uwagę w głównej mierze z uwagi na ciekawych bohaterów, dobrze skonstruowaną fabułę, a przede wszystkim na temat, jaki porusza w swej treści (mam tu na myśli choroby psychiczne, takie jak m. in napady lękowe czy PTSD - zespół stresu pourazowego. Dzięki temu, że Ward "ubiera" w nie...

Miałam duże nadzieje, ale niestety źle mi się czytało