Wyspy komfortu recenzja

Ta bardzo krótka (44 strony!) książeczka została napisana przez panią, która reklamuje się jako trenerka rozwoju osobistego, coach, koordynatorka projektów i autorka książek – jednym słowem kobieta przedsiębiorcza; jej strona internetowa pełna jest propozycji rozwojowych: kursów, wykładów, itp.

Pani Kamila Kruk opowiada w tej książeczce historię o pięciu ludziach: Obawniku, Ostrożniaku, Przeboju, Gdybasiu i Zapobiegaczu, którzy znaleźli się na bezludnej wyspie i różnie się zachowują wobec otaczającej rzeczywistości. Jak sama ich określenia wskazują, jedni się boją, inni zapobiegają itd., itp. Historyjki są dosyć miłe, ale też infantylne, na poziomie powiedzmy gimnazjum. Autorka wartościuje różne postawy ludzkie, wyraźnie oceniając niektóre pozytywnie, inne zaś negatywnie. No cóż, to chyba nie jest takie proste: bardzo wiele zależy od kontekstu.

Największym zaskoczeniem było dla mnie to, że książeczka składa się jedynie z wyżej wspomnianych historyjek, nic ponadto. Nie ma tam żadnych pogłębionych rozważań na temat źródła różnych postaw ludzkich, na temat pracy nad sobą w celu zmiany niepożądanych zachowań itd., itp. Wygląda to jak pierwszy rozdział większej książki lub folder reklamowy. No cóż, być może po jej przeczytaniu ktoś zgłosi się do pani Kruk? A może to jest po prostu bajka dla dorosłych?

We wstępie autorka pisze: „Liczę, że w tej na pozór zwykłej i prostej opowieści, odnajdziesz inspirację do przemyśleń, a następnie do działania, które przybliży Cię do osiągania coraz to większych rzeczy.” No pięknie, ale jakie działania, jak wynikają one z przemyśleń? Załóżmy, że ktoś jest Obawnikiem, czyli osobą unikającą jakiegokolwiek ryzyka. Autorka nie przedstawia żadnych metod czy propozycji jak tę postawę zmienić, jak pracować nad sobą, tylko infantylne opowiastki. Jeśli na tym ma polegać coaching, to ja dziękuję – wysiadam.

Wiele czytam poradników psychologicznych, czy, jak się teraz mówi, pozycji o rozwoju osobistym. Ta książka (jeśli ją można nazwać książką) jest jedną z gorszych. Nie polecam.