Potwór recenzja

Jak powiedziała Karolina @come.book na swoim stories, to nie jest książka która ma na celu podobać się lub nie. Ja z tym stwierdzeniem zgadzam się w stu procentach.

Zacznijmy od początku. „Potwór” to książka napisana w formie scenariusza. Scenariusz tworzy główny bohater, czyli Steve Harmon. Jest to szesnastoletni, czarnoskóry chłopak, który zostaje sądzony za współudział w morderstwie kwalifikowanym.

Poznajemy Harmona w momencie, w którym tak naprawdę jeszcze nie wiemy czy jest on faktycznie winny przestępstwu do którego doszło, czy być może jest niewinny. Oczywiście według prawa jest on niewinny tak długo, dopóki nie udowodni mu się winy – tak działa prawo. Jednak zostaje on zamknięty w więzieniu do momentu zakończenia procesu. Czy Steve jest jedną z ofiar systemu?

Wspominałam w piątek na stories, że obejrzałam również ekranizację, która od kilku dni jest dostępna w serwisie netflix. Chciałam mieć porównanie przed napisaniem tego posta. Muszę jednak powiedzieć, że film wprowadził w mojej głowie dodatkowy mętlik. Ekranizacja różni się od książki, moim zdaniem oglądając film oceniamy Sevena inaczej niż na podstawie książki. Pewne wydarzenia zostały zmienione, są inaczej przedstawione. Sprawa oczywiście i tak porusza konkretny problem: winny czy nie? Co najciekawsze ani w filmie, ani w książce nie dostajemy odpowiedzi. Sprawa sądowa oczywiście zostaje zakończona – jaki jest wynik Wam nie powiem, musicie sami się przekonać - tak naprawdę ona nie wyjaśnia problemu, który się w nas rodzi podczas czytania/oglądania. „Potwór” zmusza do refleksji. Porusza naszą moralność. Uznamy Stevena za mordercę czy nie? W naszych oczach będzie niewinny, a może jednak winny? Miał swój współudział? Być może…

Uważam, że powinniśmy czytać tę książkę. Zwłaszcza młodzi, dorastający ludzie. Oczywiście nie tylko oni. Myślę, że ta pozycja każdego czytelnika zmusi do myślenia, pewnych refleksji dotyczących moralności nie tylko głównego bohatera, ale również w szerszym polu. Przykład historii przedstawionej w książce to tak naprawdę samo życie.

instagram: aggieczyta