Spowiedź recenzja

Duża część społeczeństwa potrafi dla swoich partnerów zrobić wszystko, prześcigając się w pomysłach, jak zaskoczyć ukochanych. Natomiast prawdziwym wyczynem w obecnych czasach jest szczera rozmowa oraz wyznanie tego, co przydarzyło się nam w życiu. Niestety do tego ciężko jest znaleźć wielu odważnych, gdyż część woli błyszczeć czynami, a inni boją się konsekwencji tychże ukrywanych zdarzeń. Prawda zawsze wyjdzie na jaw, ale lepiej gdy od nas samych, wtedy to rozmówca otrzyma niekoloryzowaną rzeczywistość tamtych wydarzeń.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Simone, który jest policjantem wmieszanym w bardzo niebezpieczną grę mafijno-policyjną. Stało się tak, ponieważ otrzymał zadanie wtopienia się w najbliższe otoczenie kalabryjskiego bossa, Antonia Matrangi, by dokładnie rozpracować jego organizację przestępczą. Całą prawdę o sobie zamierza wyznać podczas maratonu górskiego swej ukochanej Olivii, która nieświadoma jego prawdziwych motywów pomagała mu w różnych czynnościach. O czym opowie Simone? Jakie drastyczne sytuacje go spotkały? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? O tym w książce „Spowiedź” autorstwa Gabrieli L. Orione.

Człowieczeństwo

Autorka ukazała doskonały przykład, jak należy zachować się w ekstremalnych sytuacjach, by móc potem sobie spojrzeć w oczy stojąc przed lustrem i nie mieć żalu, że się czegoś nie zrobiło. Takim przykładem jest chęć pomocy i wymierzenie sprawiedliwości na gwałcicielach (strażnikach) więziennej psycholog, który to bestialski proceder nakrył przychodząc na spotkanie z nią. Prowadził wtedy już akcję podając się za więźnia, a mimo to ryzykując utratę jedynej szansy zbratania się z bossem, postanowił pomóc owej dziewczynie, która była jego kochanką. Taką postawą każdy powinien się wykazać bez względu na to, czy zna ofiarę, czy też nie, choćby jakieś inne sprawy, czy znajomości miałyby na tym ucierpieć. Każdy kto patrzy na czyjąś krzywdę i udaje, że nic się nie dzieje, jest równie bestialski, jak sam oprawca. Innym wartościowym przykładem jest tytułowa spowiedź mężczyzny ze swojego życia do swojej kobiety. W każdej relacji damsko-męskiej szczerość i prawda powinny być gruntem do budowania prawdziwego związku.

Odczucia

Książkę można czytać oddzielnie od poprzedniej części, gdyż jest tak napisana, że wszystko będzie dla nas zrozumiałe. Pozycja obfituje w niecodzienną akcję i nieprzewidywalne zdarzenia dzięki czemu jest niesamowicie wciągająca. Spokojnie można byłoby nakręcić na podstawie jej film, który zapewne przyciągnąłby niejednego widza. Autorka zalicza się do tej elity pisarek polskich, którzy fenomenalnie potrafią połączyć erotykę z sensacją nie bojąc się odważnych scen, bądź drastycznych zachowań. W żadnym wypadku nie można tejże pozycji klasyfikować jako normalny, dość często spotykany, zwykły romans mafijny, gdyż w przypadku takich książek mamy erotykę i uczucie, a mafia jest gdzieś w tle i to przeważnie występuje fragmentarycznie. Ta książka jest czymś lepszym, gdyż każdy wątek jest idealnie dopracowany i nie ma mowy tu o omijaniu jakichś zdarzeń. Całość daje niepowtarzalną historię po którą warto sięgnąć. Osobiście nie mogę doczekać się kontynuacji, którą zapowiada autorka, a już niedługo sięgnę po pierwszy tom tej serii.

Podsumowanie

Książkę czyta się dość płynnie i z dużym zaciekaniem dzięki wielu emocjom wywoływanym u czytelnika, a także pojawiających się chwilach zaskoczenia nagłym zwrotem akcji. Pozycja obfituje w sceny erotyczne, co zadowoli niejedną fankę erotyków. Okładka nawiązuje do poprzedniej części i przykuwa wzrok czytelnika. Na uznanie zasługuje fakt, iż autorka doskonale przygotowała się do pracy nad książką, a jest to widoczne w opisie Albanii zwłaszcza trasy maratonu w Górach Przeklętych. Gorąco polecam książkę wszystkim czytelnikom pragnącym zagłębić się w akcję niecodziennej, sensacyjnej historii osnutej tajemnicą z nutą pikanterii w tle.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce Gabrieli L. Orione oraz Wydawnictwu Novae Res.