Oszustka recenzja

„Oszustka” Janelle Brown powinna mieć zupełnie inny tytuł. Nie zdradzę Wam jaki, bo tym prostym zabiegiem przemyciłabym część fabuły.

Vanessa Liebling pochodzi z bogatego rodu. W krótkim czasie staje się czołową celebrytką Instagrama, a świat postów, relacji, lajków i hasztagów wciąga ją bez reszty. Nie zajmuje jej życie doczesne czy przyziemnie kwestie związane z utrzymaniem. Po śmierci rodziców wszystko się zmienia i młoda kobieta musi odnaleźć się w nowych realiach. Wraca do rodzinnej posiadłości – Stonehaven i próbuje zdefiniować nowy pomysł na życie. Nina Ross oficjalnie zajmuje się handlem antykami, w rzeczywistości jest błyskotliwą oszustką. W dzieciństwie przyjaźniła się z bratem Vanessy – Benem. Jej relacje z rodziną Lieblingów nie były pozytywne, więc gdy nadarza się okazja do zemsty, chętnie z niej korzysta.

Powieść Janelle Brown dotyka kilku ważnych kwestii. Pierwszą z nich jest życie pod dyktando mediów społecznościowych, gdzie liczą się relacje i rolki, wyświetlenia, kliknięcia i serduszka. To życie na pokaz, które nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Pod maską szczęśliwej osoby, najczęściej skrywa się ktoś z kompleksami i problemami. Drugą z nich są kwestie różnic klas społecznych. Bogaci zawsze stoją wyżej od tych biedniejszych, uważają że wszystko mogą, że im się po prostu należy. Trzecią kwestią jest dziedzictwo, ale nie to materialne. Nasze dzieciństwo ma wpływ na wybory w dorosłym życiu.

„Oszustka” dzieli się narracyjnie między Vanessę i Ninę, dzięki czemu czytelnik poznaje dwa sposoby postrzegania tej samej sytuacji. Chronologia nie jest tu zachowana, po kolei i z mozołem budujemy historię obu kobiet. Fabuła rozwleczona jest do granic możliwości, mam wrażenie że to może odstraszyć czytelników, którzy lubią szybsze tempo i zwroty akcji. Przyznaję, że sama miałam momenty znużenia, gdy jednak dotrwałam do końca odkryłam, że takie spowolnienie tempa ma sens. Dzięki temu jeszcze dokładniej budujemy obraz obu bohaterek. Wychowane w różnych środowiskach, mające inne marzenia i plany na życie, niespodziewanie spotykają się na jednym z życiowych zakrętów.

Brown tworzy swoisty mikroklimat, który z każdą opowieścią, z każdą stroną wywraca historię do góry nogami. Osadzenie większości akcji w murach przepastnej i zapomnianej posiadłości nadaje kolorytu powieści, podsyca niedomówienia, składając się na ten specyficzny klimat.

Krzywda sprzed lat, gra, pułapki, zemsta i wszechobecne oszustwa i kłamstwa. „Oszustka” to umiejętnie stopniowanie napięcie, plastyczne opisy, wyraziste i wyrachowane bohaterki oraz inteligentna narracja. Powieść jest przede wszystkim oryginalna, a tego najczęściej szukamy w literaturze. Warto się zmierzyć z tą historią.

Nic nie jest takie, jakim się wydaje. Wszyscy oszukują.




Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Agora