Proces recenzja

Kilka tygodni temu czytałam książkę o Milenie Jesenskiej - czeskiej dziennikarce i tłumaczce która w pamięci potomnych zapisała się jako przyjaciółka i powiernica Franza Kafki. Ta lektura poniekąd zmusiła mnie abym przypomniała sobie twórczość tego pisarza bo z lat szczenięcych kiedy to czytałam "Proces" jako lekturę szkolną w głowie zostały mi mgliste wspomnienia.

Już kolejny raz sięgam po pozycję z kanonu literatury światowej którą czytałam dawno temu i dochodzę do wniosku że większość z tych pozycji powinna być czytana w odpowiednim momencie życia. I tak jak na przykład "Zbrodnia i kara" Fiodora Dostojewskiego to idealna lektura dla ludzi młodych którzy szukają odpowiedzi na pytania egzystencjalne i buntują się przeciwko porządkowi tego świata, tak "Proces" Franza Kafki w pełni docenią czytelnicy z bagażem doświadczeń życiowych i niewykorzystanych szans.

To lektura bardzo trudna, miejscami ocierająca się o nudę ale jej wymowa i wielość interepretacji sprawia że mamy do czynienia z powieścią wybitną.
Józef K. jest prokurentem. Pracuje w banku na eksponownym stanowisku, wynajmuje pokój w pensjonancie pani Gruber, a wieczory spędza w pijalni piwa raz na tydzień spotykając się z kobietą lekkich obyczajów. Ta rutyna jest niezmienna od lat. Dlatego gdy pewnego dnia rano w jego mieszkaniu zjawiają się dwaj strażnicy z informacją iż jest aresztowany i musi się szykować na proces Józef K. traci grunt pod nogami. Nie wiem jaką winę mu się przypisuje, nie wiedzią tego też strażnicy, śledczy a także jego adwokat któremu decyduje się powierzyć swoją sprawę.
I choć mimo aresztowania może powrócić do swoich obowiazków to widmo procesu jest z nim cały czas wypełniając wszystkie myśli.
Jego obsesją staje się znalezienie odpowiedzi na pytanie o co jest oskarżony i dlatego nie boi się prosić o pomoc osób różnego autoramentu: żony woźnego sądowego ktora okazuje się prostytutką, malarza który od lat maluje portretu sędziów czy kapelna więziennego. Wszystko jednak na próżno bo człowiek jest nikim w zderzeniu z systemem który na końcu pożera swoje ofiary.

"Proces" to lektura zmuszająca do myślenia i szukania różnych możlwości interpretacji tego dzieła. Widać w niej geniusz Franza Kafki ale też jego bezsilność wobec świata. Uważam że to klasyka którą znać trzeba ale niekoniecznie wspisywałabym ją na listę lektur dla młodzieży bo śmiem twierdzić że młodzi ludzie nie docenią w pełni jej złożoności.

Polecam!