Pustać recenzja

"Pustać" Agaty Zamarskiej to ciekawa, intrygująca powieść.
"Wszyscy śpią głębokim snem, to odludzie, pustać, cisza i spokój. Ale wtedy okazuje się, że jedna osoba nie śpi. Wstaje cicho, cichutko, nikt jej nie słyszy… w ręku trzyma osty nóż". To zdanie zapowiada mocną, mroczną, niepokojącą książkę. A czy taka była ? Przekonajcie się sami.

Młoda dziennikarka Ada to szczęśliwie zakochana dziewczyna. Związek z Kamilem wydaje się jej spełnieniem wszystkich marzeń. Gdy chłopak zabiera Adę do swojego rodzinnego miasteczka, żeby przedstawić ją przyjaciołom i rodzinie, dziewczyna jest przekonana, że nikt i nic nie zdoła ich rozdzielić.
Jednak przyjaciele Kamila okazują się nieco mniej przyjaźni, niż się spodziewała. Ada powoli traci grunt pod nogami. Gdy wszyscy spotykają się w domku letniskowym nazywanym „Pustać”, sytuacja wymyka się spod kontroli.
Co tak naprawdę wydarzyło się w „Pustaci" ?

Jest to ciekawa historia, która skrywa tajemniczą śmierć, a my podążamy za opowieścią Ady, oraz tym, co dzieje się obecnie w jej życiu. Jednak zabrakło mi tu tego dreszczyku emocji, strachu, abym czytała ją z zapartym tchem. Tego dusznego klimatu, który sprawi, że nie będę w stanie oderwać się od książki. Główna bohaterka mocno mnie irytowała tym, swoim narzekaniem, tą zaborczą zazdrością. O siostrę chłopaka, że spędza czas z nią i przyjaciółmi, a powinien ze swoją dziewczyną. Nawet o przeszłość Kamila.
Powieść przedstawiona została w dwóch płaszczyznach czasowych. Dzięki czemu mamy możliwość dokładniejszego wczucia się w fabułę, dokładniejszego poznania wydarzeń sprzed tragedii w domku letniskowym.
Bohaterowie zostali doskonale wykreowani. Mają swoje wady, zalety czy tajemnice. Podejmują również mniej lub bardziej przemyślane decyzje. Autorka stopniowo buduje napięcie, odkrywając coraz to nowe tajemnice. W większości przedstawiając czytelnikowi relacje głównej bohaterki Ady z Kamilem, jego siostrą i z przyjaciółmi. Agata Zamarska każe nam długo czekać na poznanie tragicznych wydarzeń w Pustaci. Zakończenie zaskakuje i nie byłam w stanie go odgadnąć. Do końca nie wiedziałam, kto jest mordercą.
Według mnie ta powieść nie była thrillerem psychologicznym. Przypominała raczej powieść obyczajową z elementem kryminału i thrillera psychologicznego.

Dziękuję Wydawnictwu Filia za możliwość przeczytania książki i napisania recenzji