Raybearer. Władcy płomienia recenzja

Jedyne co miałam do powiedzenia po skończeniu tej historii to… w o w.

Ta książka idealnie opowiada o przyjaźni, miłości, poświęceniu ale również o nienawiści, zdradzie i chciwości. Pokazuje jak władza albo chęć władzy może wpłynąć na człowieka i do czego może być zdolny, żeby to osiągnąć. Opowiada o walce z przeznaczeniem. Walce zupełnie niełatwej i jakby niepatrzeć nierównej.

Jak można wygrać taką walkę? Co możemy zrobić jeśli nasze życie jest z góry zaplanowane i skazane na porażkę? Co może być silniejsze od przeznaczenia zapisanego w naszej krwi?

Takie pytania stawia sobie główna bohaterka tej powieści - Tarisei, której życie, a dokładniej jego cel był już dokładnie zaplanowany przed jej narodzinami. Jej ciągła niewiedza okazała się kluczowa aby mogła dostała się do pałacu i tam wykonała swoje przeznaczenie.

Jednak Tarisei bardzo dobrze odnajduje się w nowym miejscu, poznaje nowych przyjaciół którzy ofiarują jej to, czego zabrakło jej w dzieciństwie - uwagę, miłość, wsparcie. Dziewczyna zaczyna sprzeciwiać się spełnieniu życzenia, które w niej płynie. Rozpoczyna okrutną walkę ze swoim przeznaczeniem i stara się robić wszystko, żeby ochronić swoich przyjaciół.

Pokochałam tych bohaterów. Każdy z nich ma swoją oddzielną historię, a na łamach powieści budują swoją wspólną. Każdy z nich wnosi coś innego do tej historii, każdy ma inny dar, którym potrafi niejednokrotnie zaskoczyć. Bardzo się do nich przywiązałam. Przeżywałam ich wszystkie decyzje, zwłaszcza te nie najlepsze i denerwowałam się jeśli postępowali nierozważnie, co tylko dowodzi jak bardzo się z nimi zżyłam.

Cała historia jest otoczona klimatem zachodnioafrykańskim, co nadaje tej książce wyjątkowości i cudownego uroku. Jednak na początku momentami było ciężko się połapać w słownictwie, ale tutaj wydawnictwo przyszło nam z pomocą i umieściło s ł o w n i c z e k na końcu książki. Także mam nadzieje, że to zapamiętacie i nie będziecie jak ja, która zauważyła go dopiero na samym końcu. 🤡

Osobiście czułam się zaintrygowana tym światem od pierwszych stron a czym dalej tym było tylko lepiej. Z każdą stroną akcja coraz bardziej się rozkręcała. Kiedy myślałam, że sytuacja się stabilizuje to nagle działo się coś takiego, że musiałam zamknąć książkę i odetchnąć. Ta historia wyciągnęła mnie z zastoju czytelniczego i zrobiła to w takim stylu… Wcześniej zaczynałam 5 różnych książek i żadna historia nie potrafiła się przebić do mojego serca tak jak zrobiła historia Tarisei.

Mogłabym o tej książce opowiadać i opowiadać, ale niestety nie mam tutaj tyle miejsca, żeby przekazać Wam wszystko co chcę. Teraz musicie się sami przekonać, czy ta historia przemówi do Was równie mocno co do mnie, a ja niecierpliwie czekam na kolejny tom..