Bracia Di Caro recenzja

[…] Kocham go, ale przestałam mu ufać. A miłość bez zaufania przypomina kwiat bez wody - usycha czasem, często szybciej, niż zakładamy[…]

Zaufanie to postawa każdego związku. Tajemnice, sekrety i ukrywanie prawdy to rzeczy, które sprawią, że związek nie będzie trwały. Jednakże najgorsza rzecz to jest to, jak prawda wychodzi na jaw. Jak fiksacja na punkcie jednej osoby, może przerodzić się w obsesje tak silna, że jest w stanie usunąć wszystkich rywali. Jak sekrety przeszłości zaczynają wypływać po których zostaje roztrzaskane serce nie tylko bohaterki, ale też czytelnika.

Bo oto historia o Kylie i dwóch rywalizujących pomiędzy sobą braci: Marco i Cristiano. Kylie przeżywa żałobę po stracie swoich rodziców w wypadku, o który się obwinia. Obwinia się tak mocno, że postanawia popełnić samobójstwo.
Nie udaje się to, bo na jej drodze staje Marco di Caro. Z początku próbuje jej pomóc, jednakże Kylie odmawia. Po kolejnej odmowie, pewnego dnia zabiera Kylie do siebie. Tam po spędzonej nocy razem, Kylie napotyka Cristiano, brata Marco. Od tej pory zaczyna się batalia. Walka pomiędzy jednym, a drugim bratem.
Pomiędzy uczuciami, a prawdą. Kto wygra? Tego musicie sie sami dowiedzieć.

Wiem, że to powtarzałam już wielokrotnie, ale powiem kolejny raz. Kocham pióro autorki. Jestem jej olbrzymią fanką i fanką jej historii. Historii, które trzymają w szachu czytelnika, które sprawiają, że serce bije ci szybciej, gdzie puls jest przyspieszony, a policzki różowe. Historii, po których twój mózg wybucha, a ty chcesz więcej i więcej. Ta historia jest właśnie taka. Pomimo tego, że z początku lekko warczałam i na Kylie i na braci, bo wszyscy mnie lekko irytowali swym zachowaniem, momentami się ich bałam,
to kolejne strony powodowały, że zmieniałam o nich zdanie. Czułam się totalnie zszokowana, zaskoczona i w mej głowie pojawiało się milion myśli. Czasami miałam ochotę przywalić Marco i Cristiano za ich bezszczelne zachowanie, ale Marco to mój książkowy mąż i nie mogłabym, bo potem by napisali, że żona bije męża





Moje serce stanęło gdy przeczytałam końcowe zdanie. Autorka nada trzyma mnie w napięciu, bo chce wiedzieć co się dalej stanie i już chciałam napisać, że szkoda, że nie mam drugiego tomu, ale mam więc zabieram się za niego. Mam nadzieje droga autorko, że podczas czytania dwójki nie sprawisz, że moje serce rozwali się z nadmiaru emocji i poniekąd będę chciała Cię zabić







Piękna historia, ale też mocno pokręcona. Pokazuje, że życie w niewiedzy wcale nie jest takie proste oraz to, że najgorsza prawda jest lepsza od pięknego kłamstwa.
Polecam do przeczytania, bo ja jestem oczarowana.