Recenzja książki Kandydatka.

W drugim tomie Ryiah zostaje czarną maginią frakcji bojowej, jednak dla niej to wciąż za mało. Teraz przyszła kolej na zostanie Czarnym Magiem. Dwudziestolatka od zawsze marzyła o legendarnej szacie. Aby ją zdobyć musi przejść turniej dla magów, który jest ukoronowaniem nauki w Akademii Magii. Dla Ryiah nie ma rzeczy niemożliwych. Kobieta przystępuje do turnieju, jednak czy ma szansę go wygrać, skoro jej przeciwnikiem jest sam książę Darren, ten którego kocha i jeszcze nigdy nie pokonała?

Tak jak zwykle w książkach autorki, akcja dzieję się oczywiście przez całą powieść, ale to na końcu zaczyna się dziać coś niezwykłego. Wtedy akcja rusza diametralnie i dowiadujemy się bardzo wielu rzeczy na raz. Poznamy prawdę o młodszym bracie Ryiah i muszę Wam powiedzieć, że nigdy bym tego się nie domyśliła. Miałam go za dobrego i wspaniałego bohatera. Wcześniej był jednym z moich ulubionych bohaterów książkowych, jednak po tej części został z tej roli zwolniony.

Jeśli chodzi o naszego księcia, to tym razem się na nim nie zawiodłam. Przez pierwsze dwa tomy bardzo, ale to bardzo mnie denerwował! Swoimi tekstami, zachowaniem, no wszystkim! Jednak w tym tomie przestał być irytujący i zmienił się w uczuciowego mężczyznę. Został on dodany do listy mężów książkowych, których jest naprawdę nie wielu!

Ryiah została taką jaką ją pamiętam z poprzednich części, czyli pewna siebie dziewczyna, wiedząca czego chcę w życiu. Musiała podjąć niezwykle trudne decyzję, więc cieszę się, że nie musiałam być w jej skórze. Polubiłam ją jeszcze bardziej, ponieważ kocham jej osobowość. Bohaterka w tej części przeżywa naprawdę dużo. Nawet na sekundę nie może spocząć, zawsze musi być w biegu.

Przed Ryiah naprawdę trudny czas. Jaką podejmie decyzję? Tego dowiemy się już w ,,Ostatniej walce'', która swoją premierę będzie miała 25 marca! Kto czeka?

Styl pisania autorki jak zwykle nie zawodny. Można się pośmiać jak i popłakać. Najpewniej pisałam we wcześniejszych recenzjach, że uwielbiam Rachel E. Carter za lekki styl pisania i uwielbiam jej poczucie humoru.