Almond recenzja

"Almond", którego autorem jest Won-Pyung Sohn jest jedną z tych pozycji, które potrafią poruszyć niezwykle poważne tematy przy jednoczesnej niewiarygodnej lekkości czytania, co nie zdarza się często. Dowodem na to jest fakt, że przeczytałam ją w ciągu jednego popołudnia!

Z samego opisu wiele możemy dowiedzieć się o samej zawartości, dlatego nie będę się o niej rozpisywać zbyt bardzo.

Yunjae to szesnastoletni chłopiec, na którego barki los zsyła dość niezwykła chorobę, która nie pozwala mu na odczuwanie emocji. Niektórzy pewnie powiedzą, że to nad wyraz wygodna przypadłość, tym bardziej jeśli nie zagraża tak naprawdę ani życiu, ani zdrowiu. Wiele jednak jest w tym nieprawdy, bo o ile faktycznie nie stanowi poważnego niebezpieczeństwa, tak powoduje, że Younjae jest po prostu "inny", a sami dobrze wiemy, że "inność" nie zawsze chodzi w parze ze społeczną akceptacją.

I właśnie o tym jest ta książka. O nietolerancji dla odmienności, o próbie wtopienia się w tłum, aby nie wystawać poza margines i o silnych próbach chłopca oraz jego rodziny, by ten cel osiągnąć.

Wyniosłam z tej książki jednak jeden, bardzo ważny morał o tym, że tak naprawdę każdy z nas jest "inny". Nie ma dwóch jednakowych osób, dwóch jednakowych reakcji, czy też sposobów odczuwania emocji. Każdy z nas jest wyjątkowy, zupełnie tak jak Younjae i nie każdemu nasza "wyjątkowość" musi się podobać. Jednak ważne jest to, żeby nie pozwolić sobie nawzajem odczuć, że ta "inność" jest czym złym, co powinno wzbudzać w nas niechęć do samego siebie. Brak akceptacji dla "inności" nie daje prawa do tego, aby poniżać, wytykać palcami, czy krzywdzić.

Książka ta otrzymuje ode mnie aż 9 gwiazdek, głównie ze względu na fakt, że idealnie oddaje brak odczuwania emocji narratora, przez co na kolejnych stronach dostrzeżemy jedynie "suche fakty", pozbawione trójwymiarowości, co pozwala zobaczyć z czym mierzy się na co dzień sam bohater.

Nieco rozczarowujące było samo zakończenie, które wydało mi się zbyt mało realistyczne, by było prawdziwe. Oczywiście rozumiem, że czytelnicy zazwyczaj czekają na "happy end" czytanych historii, jednak w tym przypadku było ono po prostu nie na miejscu i totalnie nie wpasowało się w ogólną estetykę historii. Z tego też względu odjęłam jedną gwiazdkę od swojej oceny, bo liczyłam zdecydowanie na coś bardziej ujmującego.