Tańcząc na prochach zmarłych recenzja

Do tej pory nie miałam styczności z twórczością Ludwika Lunara, choć czytałam wiele dobrego na temat jego powieści. Kiedy pojawiła się zapowiedź najnowszej książki autora, bez wahania zdecydowałam się po nią sięgnąć. „Tańcząc na prochach zmarłych” to kolejny kryminał, który zaintrygował mnie swoim tytułem i opisem fabuły. Decydując się na lekturę, liczyłam na porywającą od pierwszych stron historię z ciekawą zagadką kryminalną i zaskakującym zakończeniem. Jak wypadało moje pierwsze spotkanie z twórczością autora?

W Nowym Porcie zostaje wyłowione ciało młodej kobiety. Starszy aspirant Edward Sokulski podejrzewa, że są to zwłoki zaginionej przed tygodniem osiemnastolatki. Okazuje się jednak, że ustalenie tożsamości denatki nie jest łatwe, a Sokulski natrafia na szereg niedomówień. Aspirant wraz ze swoją partnerką Darią Tyszko zostają wciągnięci w historie, która stawia przed nimi coraz więcej pytań bez odpowiedzi.

Biorąc do ręki „Tańcząc na prochach zmarłych” troszkę się przeraziłam. Ten liczący sobie ponad 600 stron kryminał był moim pierwszym spotkaniem z twórczością autora i trochę się obawiałam, czy tak obszerna lektura na początek naszej znajomości, to dobry pomysł. Jednak moje obawy na szczęście okazały się zbyteczne. Powieść kryminalna, którą stworzył Ludwik Lunar wciągnęła mnie od pierwszych stron. Pomimo obszernej fabuły, książkę czytało mi się naprawdę dobrze i szybko. Fabuła jest intrygująca, pełno w niej niedomówień, poszukiwań, odkrywania kolejnych tropów, które z każdą stroną potęgują naszą ciekawość i chęć odkrycia prawdy. Tak naprawdę, nim się spostrzegłam, moja przygoda z bohaterami zbliżała się ku końcowi.
„Tańcząc na prochach zmarłych” to dobrze skonstruowany kryminał, w którym nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji, ciekawe wykreowanych bohaterów, ale również pewnych niedociągnięć. Całość uważam za naprawdę świetną lekturę, z którą spędziłam dobrze czas, jednak to, co niektórych z Was może zniechęcić, to zbyt obszerne opisy niektórych wydarzeń, które można by było troszkę skrócić i w moim odczuciu fabuła na pewno nie straciłaby na wartości. Niemniej jednak uważam, że „Tańcząc na prochach zmarłych” to godny uwagi kryminał, który dostarczy Wam wielu emocji I będzie trzymała w napięciu do ostatniej strony. Polecam.