Samotne brzegi recenzja

Kiedy zaczęłam czytać „Samotne brzegi” to znalazłam same niespodzianki. Najpierw Cork, który ostatnio często odwiedzam i jestem nim zauroczona. Potem bohaterka, Margot Hart, pisarka – rezydentka ze swoistym podejściem do historii i klimatycznych, historycznych miejsc, stała się mi szczególnie bliska. Podobnie jak ja, wyobraża sobie życie mieszkańców posiadłości w zamierzchłej przeszłości, z ich troskami i radościami.

Jak w dobrej powieści, napięcie rośnie w miarę czytania. Stopniowo odsłaniają się tajemnice Deverillów, anglo-irlandzkich właścicieli pięknego zamku. I o to właśnie chodzi - angielscy właściciele na irlandzkiej ziemi. Każdy, kto się trochę interesuje historią, wie, że Irlandia długo pozostawała pod okupacją Anglii, walczyła o niepodległość, a później zwalczała angielskie akcenty na odzyskanych terenach. Zamek angielskiego lorda zbudowany na ziemi zabranej irlandzkiej rodzinie 300 lat wcześniej był takim akcentem. Chociaż dawał zatrudnienie lokalnej społeczności, miejscowi mówili o przekleństwie zamku i rodzinie Deverillów.

Margot, ze swoją charyzmatyczną osobowością, ożywia mieszkańców i pracowników starego gmachu przekształconego przez nową właścicielkę na hotel. Jest przyjazna, niezależna duchem, inteligentna i ma cięty dowcip. Dzieje Deverillów są pełne skandali, tragedii, zamętu i miłości. Zaangażowana pisarka, zgłębiająca historię rodu, niestety, nie zawsze chlubną, jednych raduje, innych oburza, a wielu osobom uświadamia, co straciły, trzymając się maksymy wyrytej na portalu zamku: „Zamek Deverilla jest jego królestwem”. Zaczynają zauważać, że skupienie się na zamku, na dziedzictwie, jest, jak założenie klapek na oczy, zapominanie o rodzinie, uczuciu i ludziach.

W powieści obserwujemy, jak odrobina miłości, zrozumienia i siła wybaczania, zmienia bieg wydarzeń, naprawia drogi do bliskich osób i łączy samotne brzegi.

Jak zawsze u Montefiore pojawiają się barwne, sugestywne opisy, wprowadzające atmosferę tajemniczości i sensacji. Poznajemy też ducha Katty, byłej mieszkanki zamku Deverillów, występującego jako dodatkowy narrator i komentator wydarzeń. Zabieg pisarski bardzo dobry. Zdecydowanie ożywia akcję, bawi i dodaje jej pikanterii.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl