Recenzja książki Bracia Sisters

Prosty jak budowa cepa westernowy świat zamienił się w prawdziwy kombajn. Tego dobrego nie poznamy już po kolorze kapelusza, złego nie charakteryzuje już niekompletne uzębienie. Serio - to ten zły wozi ze sobą szczoteczkę do zębów i pachnie miętą. Tak w ogóle to czy ten zły jest tak naprawdę zły?

Właściwie to całkiem miły z niego facet. Tęskni za mamą, łatwo się zakochuje i przesadnie dba o Baryłkę - leniwego i pechowego wierzchowca. Co prawda jest połową słynnego morderczego duetu Braci Sisters, ale przynajmniej zawsze jest mu bardzo przykro kiedy chowa rewolwer do kabury po skończonej robocie.

Kowboje posiadający charakter i bogate życie wewnętrzne. Sam pomysł na książkę jest wart zainteresowania, a wykonanie nagrody. Bracia Sisters to jedni z najbardziej oryginalnych i ciekawych bohaterów literackich z którymi się spotkałem.

W jednej z recenzji przeczytałem zarzut, że książce brak klimatu westernu i dzikiego zachodu. Tylko czym jest klimat dzikiego zachodu? Wydmuszką, dyktową dekoracją, konwencją i schematem. "Bracia Sisters" niszczą wszelkie schematy z hukiem i uśmiechem na twarzy.