Śnieg recenzja

Kultura i religia Wschodu kontra liberalizm i nowoczesność Zachodu.

Pamuk świetnie przedstawia skomplikowane problemy współczesnej Turcji, położonej na skraju Azji i Europy.

Samobójstwa młodych kobiet, które mają miejsce w miejscowości Kar, na wschodzie Turcji są powodem przyjazdu poety Ka, obecnie mieszkającego w Niemczech. Ka rzekomo zamierza zebrać informacje na ten temat i przekazać je dziennikarzowi z Niemiec, który ma nagłośnić sprawę. Jednak nie jest to jedyny powód przyjazdu, pojawia się ukochana sprzed lat, a do tego pada gesty, obfity śnieg który paraliżuje miasteczko.

Przyjazd poety wywołuje duże zainteresowanie. Ka chcąc zdobyć informację na temat samobójstw spotyka się z wieloma ludźmi, policją, burmistrzem czy rodzinami ofiar. Podczas wędrówek spotyka studentów szkoły koranicznej, ktorzy podejmują z nim rozprawę na temat wiary i istnienia Boga, a przede wszystkim zaprowadzają go do osoby, której imienia nie wolno wymawiać. Granatowy okazuje się islamistą, z którym Ka będzie musiał wejść w układ, z którego nie będzie odwrotu.

Ogólnie książka pisana jest dość tajemniczo, bohaterowie są bardzo różnorodni, o bardzo odmiennych poglądach, a każdy z nich jakby nie mówi całej prawdy. Podczas tych kilku dni Ka rozmawia z proeuropejskimi zwolennikami, którzy namawiają do europeizacji kraju. W kontrze pojawiają się islamiści nawołujący do tradycji, określonej pozycji i roli kobiet w rodzinie, czy istoty wiary. Ka poprzez tych kilka dni spędzonych w odciętym od świata miasteczku widzi przewrót polityczny, morderstwa i tortury. Mogłabym porównać te książkę do Procesu Kafki, gdzie bohater jest tak zaplątany w konflikt, który miał go wcale nie dotyczyć, że bez względ na to jakiekolwiek decyzje podejmie i tak każda z nich skończy się tragicznie.

Dla mnie najbardziej interesująca była tematyka kultury i tradycji Wschodu, kontra Zachodnia Europa. Autor podczas wielu filozoficznych rozmów naszego bohatera z okolicznymi mieszkańcami, Granatowym czy uczniami szkoły koranicznej, pokazuje że każdy ma tu racje. Racje i prawo do własnych przekonań, wiary i szczęścia.

Książka o bardzo ciekawej i trudnej tematyce, i to właśnie fabuła i temat mnie zaintrygowały. Ogólnie styl pisarza, jak dla mnie dość ciężki, musiałam się bardzo skupiać żeby się z nim oswoić. Jednak warto, nagroda Nobla dla Pamuka za podejmowanie tak trudnych kwestii bardzo zasłużona.

Polecam
Dodaję do Wyzwania czeskiego ma rok 2022, pkt 17. Książka, która ma więcej niż 333 strony.