Ja diablica recenzja

-Gabriel, dlaczego akurat Gabriel? - Azazel mamrotał do siebie pod nosem. - Taki pozer! Kto chce zwiastować Zachariaszowi? Ja! Ja! Słyszałem, jak się wyrywał. A potem jeszcze się dopchał do zwiastowania Maryi. Durny karierowicz!
😈😈😈😈
-O, Wiki. - Złośliwie się do mnie uśmiechnął. - Czyżby urosły ci cycki? -A i owszem - odparłam spokojnie i znacząco spojrzałam na jego krocze. - Za to tobie nic nie urosło. Chociaż zaraz... przecież tam nigdy niczego nie było"
😈😈😈😈
Sięgnęłam po książkę przez przypadek. Byłam zaciekawiona okładką i powiem szczerze, że nie żałuję decyzji. Książka jest przewspaniała! Nie raz uśmiałam się do łez. Wiki,Behemot, Azazel, Kleopatra.. Jest ich więcej ale ta czwórka jest razem przezabawna. Książkę czyta się lekko a gdy się ją kończy, pragnie się kolejnej i kolejnej. Autorka przedstawia nam świat piekła i nieba w bardzo oryginalny i ciekawy sposób. I powiem szczerze, pragnę aby o moją duszę walczył słodki aniołek i seksowny diabeł. Dla niego pójdę do Los Diablos bez dwóch zdań 😈😍