Zamiana recenzja

Znacie książki Beth O’Leary? Z pewnością czytaliście już „Współkolatorów” – no bo przecież oni są już tak sławni na IG jak „Przyjaciele” na Comedy Central ;) ja przyznaję, że dopiero w zeszłym roku zaznajomiłam się z tą książką – i bardzo mi się podobała – sporo śmiechu, wzruszenia, a i słodziutka taka była, że momentami kawę bez cukru się piło… ale suma sumarium – moja ocena końcowa była jednak na plus. A jak w przypadku drugiej książki autorki?

Leena, to młoda kobieta, mieszkająca w Londynie, dla której praca to całe życie. Gdy podczas jednej z prezentacji w firmie, nawala na całej linii, zostaje wysłana na dwumiesięczny urlop. Dziewczyna nie wie co z sobą zrobić przez tyle czasu, więc postanawia odwiedzić swoją babcię Eileen na wsi. Gdy dociera na miejsce okazuje się, że jej babcia również nie należy do szczęśliwych osób, bowiem jest sama i potrzebuje towarzystwa – a niestety w najbliższej okolicy kandydatów jest jak na lekarstwo. Leena wpada na świetny pomysł – zamieniają się „życiem” na dwa miesiące. Babcia ruszy na podbój wielkiego świata, a wnuczka odpocznie w jej wiejskim domku… ale czy wszystko będzie tak jak sobie zaplanują?

Myślałam, że po „Współlokatorach” kolejna książka autorki będzie jeszcze lepsza. No niestety, coś tu poszło nie tak jak powinno. Pomysł na fabułę fajny, ale momentami troszeczkę mnie ta książka nużyła. Na samym początku przewróciłam nawet oczami, czytając, że główna bohaterka odmawia dwumiesięcznego PŁATNEGO urlopu, ale tłumacze to tym, że za granicą, ludzie zapewne mają większe chęci do pracy niż w Polsce ;)

Jeśli chodzi o bohaterów… jakoś nie do końca pasowała mi babcia, która szuka sobie partnerów przez portal randkowy, czy czytanie o tym jaka to ona jest chętna na wieczorny numerek. Kłóci się to z moją wizją normalnych babć ;) niektóre momenty, które miały być śmieszne, były żenujące i wprawiały mnie też w osłupienie ;P pokuszę się o stwierdzenie – tym dziadkom chyba już się nudzi na tych emeryturach :P

Z kolei bardziej podobały mi się perypetie Leeny na wsi – wszystkie zajęcia, na jakie uczęszczała czy też prowadzenie straży sąsiedzkiej czy przygotowania do festynu. Mnie ogółem podobają się motywy życia osiedlowego w książkach, ale to pewnie przez to, że uwielbiam serial „Gotowe na wszystko” :) jestem w nim wręcz zakochana i sama chciałabym kiedyś mieszkać na takim osiedlu… - ale to może już w drugim życiu ;)

Czy książka mi się podobała – i tak i nie. Na pewno długo w mojej pamięci nie zostanie.