Słodki obłęd recenzja

Chociaż Anna Bellon ma na swoim koncie już całkiem pokaźną kolekcję wydanych książek, "Słodki obłęd" jest pierwszą (ale po jej przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że nie ostatnią) książką jej autorstwa, którą przeczytałam.

Co skłoniło mnie po sięgnięcie po tę publikację? Oczywiście tych, którzy mnie znają, wcale nie zdziwi fakt, że była to okładka. Jednak niech nie zmyli Was ta słodka babeczka, która się na niej znajduje, ponieważ historia wcale nie jest przesłodzona, jak mogłoby się wydawać.

Główna bohaterka - Weronika przeżyła w straszliwą traumę. Jej narzeczony Mikołaj był strażakiem. Był, jest tutaj bardzo istotnym słowem, ponieważ chłopak zginął podczas jednej z akcji dwa lata wcześniej.

Dziewczyna bardzo przeżyła swoją stratę i właściwie tylko dzięki wsparciu najbliższej rodziny udało jej się jakoś przetrwać ten pozbawiony kolorów etap w swoim życiu. Jednak mimo upływu czasu Weronika nie do końca pogodziła się ze śmiercią ukochanego. Nie jest nawet przekonana, czy kiedykolwiek uda jej się pokochać innego mężczyznę.

Do czasu, aż los postawił postawić na jej drodze Filipa.

Bohaterowie poznają się zupełnie przypadkiem. Filip podchodzi do Weroniki, która próbuje zmienić koło w swoim samochodzie i pewnie nawet udałoby się jej tego dokonać, gdyby nie jedna zapieczona śruba.

W ramach podziękowania za pomoc z kołem Weronika daje chłopakowi wizytówkę cukierni, w której pracuje, a w której wraz z jej właścicielką - Karoliną, tworzą prawdziwe dzieła sztuki. I chociaż dziewczyna jest przekonana, że widzi Filipa pierwszy i ostatni raz, ten jednak postanawia odwiedzić ją w pracy już następnego dnia.

I właśnie tak zaczyna się ich wspólna historia. Nie jest ona może usłana różami, ponieważ każde z nich ma bagaż doświadczeń, który musi dźwigać na swoich barkach, jednak kiedy nie muszą nosić go w pojedynkę, życie wydaje się nieco lepsze.

Myślę, że "Słodki obłęd" to powieść, która spodoba się zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom, ponieważ jest bardzo życiowa i w zasadzie sprawia wrażenie takiej, która mogłaby przydarzyć się każdemu z nas. To piękna opowieść o przełamywaniu barier, radzeniu sobie z traumą, emocjonalnym wsparciu ze strony drugiego człowieka oraz walce o własne szczęście, do której przeczytania serdecznie zachęcam.