Człowiek o 24 twarzach recenzja

Tematem osobowości wielorakiej zainteresowałam się tuż po obejrzeniu filmu „Split”. Skończyłam go oglądać po 2 w nocy i chyba przez kolejną godzinę szukałam informacji na temat tej choroby psychicznej. Gdy zobaczyłam, że jest taka książka jak „Człowiek o 24 twarzach” (dzięki, @angeli_and_books! ❤), to od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Trzeba już na wstępie wspomnieć o tym, że książka jest opisana na autentycznych wydarzeniach. William Milligan jest najcięższym zdiagnozowanym przypadkiem rozszczepienia osobowości. Jako pierwszy został poddany całodobowej obserwacji psychiatrycznej. I jako pierwszy zostaje uniewinniony za gwałt z powodu choroby psychicznej.
Na pytanie „kim był Milligan?” jest trudno odpowiedzieć nawet specjalistom z dziedziny psychiatrii. W jednym ciele żyło aż 24 osobowości. Każda z nich została stworzona przez Billy'ego w innych okolicznościach oraz służyła innym celom. Zostały one zaklasyfikowane jako te pożądane (10) i niepożądane (14). Każda z nich nosiła inne imię, każda była różnym wieku, każda miała różną płeć. Ponad to każda z osobowości cechowała się innym ilorazem inteligencji. Zaciekawieni?
Książka napisana jest w sposób fabularyzowanego dokumentu, co sprawia, że czyta się ja ekspresowo. Podzielona jest na kilka części, z których tylko ostatnia ciut mi się dłużyła. Ale za to poprzednie wręcz połknęłam (o ile miałam na to czas). Autor na podstawie licznych rozmów przeprowadzonych z Milliganem opisuje jego historię. Wskazuje na domniemany początek choroby psychicznej, momenty, w których mogły powstać niektóre z osobowości. Barwnie opisuje zauważalne różnice – bo dla przykładu jedna jest Brytyjczykiem, inna Jugosłowianinem, a jeszcze inna trzyletnią dziewczynką.
Książka szalenie mnie zaciekawiła, a intrygująca historia zostanie ze mną na dłużej. Jednak jest to przejmująca historia, która pokazuje złożoność ludzkiego umysłu oraz to, w jaki sposób może sobie radzić w sytuacjach traumatycznych. Historia Milligana wskazuje na to, że pomimo okropności, które spotkają człowieka, można podjąć próby normalnego życia i niesienia pomocy najsłabszym. Polecam każdemu z Was, bo to naprawdę dobra książka.